jestem w ciąży, a on..........

ja chyba przestałabym w ogóle z nim rozmawiać a po kilku dnaich takiej ciszy poprosiłabym go o spakowanie i powiedziała, ze jak mam mieszkać z kimś takim pod jednym dachem to wole mieszkać sama bo na jedno wychodzi a przynajmniej nikt po sobie brudu nie będzie zostawiał i nie będzie mnie obrażał. Bo tak jak Cię wyzywa to nic innego nie robi tylko Cię obraża. Mnie to się w ogóle w głowie nie mieści!!! Bo mnie się wydaje, że ciąża to wspaniały okres w małżeństwie i powinien być jednym z tych szczęścliwszych. Jak on moze mówić kurwo do matki swojego dziecka...?? Chyba że wątpi w to, że jesdt jego ( przepraszam , że tak pisze ale staram się jakoś to wyjaśniać choc nic go nie usprwawiedliwa, poprostu takie zachowanie musi gdzieś mieć swoje podłoże.) Z doświadczenia wiem że odoby niedowartościowane odbijają się na drugim człowieku...tacy są najgorsi.

i in chyba taki jest....... dziękuję Ci za dobre słowa

Nie ma sprawy. Domyslam się, że każde słowa w takiej sytuacji są dla Ciebie jakby "ukojeniem"...przedstawiłam swój pogląd na całą sytuację. Nie mozesz sobie n to pozwolić...pamietaj o tym! i oczywiście daj ńam znać jak sytuacja się ukąłda!

pewnie, że dam znać :-) tylko póki co chciałabym zostać zupełnie sama i móc nacieszyć się tym moim maleństwem, które przyjdzie na świat i żyć w przekonaniu, że jeszcze kiedyś będę szczęśliwa :-) bardzo Wam wszystkim dziękuję za okazałą pomoc każde dobre słowo jest dla mnie wyjątkową nutą :-)

Kochana, pomodlę się za Ciebie, aby Ciebie i Twoje dzieciąteczko spotkało jeszcze wielkie szczęście, a przede wszystkim prawdziwy szacunek i bezwarunkowa miłość ze strony jakiegoś dobrego (przede wszystki normalnego) człowieka, bo teraz niestety trafiłaś na chama i psychola w jednym... NIe masz się co zastanawiać - nazywanie kogokolwiek "szm..ą", "k...ą", inne obrażanie i znęcanie się psychiczne/fizyczne to największa patologia. Niestety w takich patologiach żyje obecnie wiele rodzin... Brak troski o żonę, przyszłą matkę ( o jej potrzeby materialne, duchowe, psychiczne) to największe zło tego świata - to atak na to, co najważniejsze, najpiękniejsze...Boże, nigdy tego nie zrozumiem i takim typom bym nie wybaczyła...

Dziękuję Wiem, że to straszne :-( Teraz mam kilka dni refleksji nad tym, co dalej... Mam duży mętlik w głowie i sama nic nie wiem... Wiem jedno i najważniejsze, walczę nie tylko o siebie, ale o maleństwo. POZDRAWIAM

co myślicie??????? jak mam to wszystko zorganizować?? jak mam zacząć myśleć?? że się rozstajemy czy dać mu szansę??? a może po prostu przeczekać i zobaczyć jak teraz się zachowa i czy mu zależy....