pocieszcie mnie

Właśnie rozmawiałam z facetem i myślę, że wywołałam przysłowiowego wilka z lasu. Wiem, ze jestem beznadziejna, bo po raz kolejny poddałam mu sama myśl, że może nie jestem tym czego on oczekuje. Powiedział mi oczywiście, że się mylę, ale w takim razie, ponieważ nie jest to pierwszy raz, kiedy ja poddaję mu taką myśl, zaproponował miesiąc przerwy. Czy myślicie, że wszystko schrzaniłam? Czy jest tu ktoś, komu taka przerwa w związku wyszła na dobre? Boję się, że on dojdzie do wniosku, że beze mnie będzie mu lepiej.

czy ze mną jest coś nie tak:( im bardziej mi zależy, tym większe mam wątpliwości do uczuć faceta i zawsze wywołuję jakieś dziwne sytuacje

Myślę, że taka przerwa nie jest dobrą rzeczą. Ludzie się od siebie odzwyczajają... A dlaczego uważasz że nie zasługujesz na niego? Skoro był z Tobą to znaczy że bardzo mu się podobasz

To może nie do końca tak, że myślę, że na niego nie zasługuje. Tylko przez całe życie miałam halo, zeby się nie narzucać i żeby nie być dla kogoś ciężarem. I potrzebuję upewniania, że nikt się ze mną nie męczy. Wiem to głupie :( I teraz się boję, że z własnej głupoty stracę kogoś na kim mi zależy.

Przecież jak dwoje ludzi jest ze sobą to się nie męczą. Związek powinien być przyjemnością. Skoro dobrze Wam się układa to dlaczego niby macie się rozstawiać? Nie ma sensu.

jak jemu tez zależy to go nie stracisz :)

dzięki 0 700 mam nadzieję, że tak będzie ja wiem, że jestem bez sensu i chyba powinnam się leczyć i nawet nie dziwię się, że on mi to w końcu zaproponował, bo średnio raz w tygodniu poddaję mu taki pomysł

chyba powinnam się leczyć psychiatrycznie :)

Ty masz chyba bardzo niskie poczucie własnej wartości. A nie sądzisz że facet te Twoje gadanie mógł zrozumieć opatrznie? Tzn, że to Tobie na nim nie zależy i że szukasz pretekstu do rozstania? Jak ktoś ciągle gada o zerwaniu to naprawde można tak myśleć...

Wiem właśnie, że mógł to zrozumieć jakoś opatrznie. A jeśli chodzi o moje poczucie własnej wartości, to mój były mąż pozbawiał mnie go przez 8 lat i chyba mu się to udało.

To czemu niby przez tego drania nie możesz sobie teraz życia nie ułożyć? On Cię nie doceniał ale to nie znaczy, że nowy facet też nie będzie tego robił.

to nie pochodzi od opatrznosci tylko od zwrotu "na opak"

Wiem Lilly, że powinnam zacząć się cenić. Ale nie wiem co powinnam teraz zrobić? Dać mu od siebie odpocząć. Obawiam się, że on uzna, że tak będzie lepiej dla nas obojga. Czy odczekać kilka dni i powiedzieć, że ja nie chcę przerwy? Boję się, że przez moją głupotę stracę kogoś ważnego dla mnie.

Zresztą obawiam się, że on nie wie tak naprawdę, że mi na nim zależy. Owszem okazywałam mu to, ale żadne deklaracje słowne nie padły jeszcze ani z mojej ani z jego strony.

Z doświadczenia wiem, że takie przerwy są złe. Niby mówi się, że ludzie powinni od siebie odpocząć, zatęsknić. Ale według mnie to nieprawda. Ważne jest by się spotykali, rozmawiali ze sobą. Chociaż i tak zrobisz jak będziesz chciała ale według mnie nie powinniście się tak pochopnie rozstawać. Pogadaj z nim.

A jak długo jesteście już ze sobą?

5 miesięcy

Lilly nie chcę się z nim rozstawać. Ale nie jestem też na tyle odważna, żeby powiedzieć mu co do niego czuję. Boję się, że już całkiem bym go wypłoszyła.

To spotykajcie się dalej. Nie róbcie żadnych zbędnych przerw. Nie wspominaj mu o rozstaniu. Z deklaracjami poczekaj na rozwój sytuacji.

czyli muszę udawać, ze nic się nie stało :) chyba faktycznie tak zrobię, bo to jest jedyna możliwość w całej tej sytuacji

to po co mu takie głupoty gadasz a potem się zmartwiasz nie lepiej starać się żeby byo coraz lepiej tylko problemy stwarzać i się dołować

Nigdy nie uważałam, że przerwy przynoszą coś dobrego. Czemu ja zawsze muszę wszystko schrzanić?

wiem sandrat, że to moja wina ale może jeszcze nie wszystko rozwaliłam

to nie gadaj tak więcej jak jest dobrze to po co stwarzaćproblemy z niczego... jak Cię kocha to niej jest stracone tylko ugryź się w język następnym razem:)