odejsc? ale od ktorego?

od dwoch lat jestem narzeczona milego faceta. jest dobry, troskliwy, bardzo mnie kocha. juz dawno mielismy sie pobrac, ale przed slubem zaczely sie niesnaski - mielismy zupelnie inne oczekiwania, on czesto ranil mnie swoim postepowaniem, ale wiem ze niecelowo. jak powiedzialam czego nie toleruje, stara sie wszystko zmienic. problem w tym ze ja nie patrze na niego juz tak samo. mam wrazenie ze sie wypalilo, ze nie pasujemy do siebie. on jest katolikiem - bardzo gorliwym. chce zachowywac wszystkie koscielne zasady, brak sexu itp. ja jestem niewierząca, chce sie nażyć przed slubem, a z nim ... jak? i poznalam super faceta. nawet nie wiem kiedy zaczal sie romans. nie moge tego dluzej ciagnac. musze sie zdecydowac. ale na ktorego? pierwszy - da mi milosc i bedzie ze mna do smierci. ale smierc moze nadejsc predko- z nudow. drugi - imponuje mi i jest nam fajniej. co robic? :/

nie zrywaj z pierwszym, przetestuj drugiego :)

poszukaj trzeciego

po co? to juz tłok :) i jeden i drugi jest super. pytanie tylko, co jest wazniejsze? czy to, zeby partnera darzyc bezwzglednym szacunkiem, zeby imponował, wnosił cos ciekawego, zeby mozna sie bylo czegos od niego nauczyc? czy poczucie stalosci i bezpieczenstwa? taki cichy, ciepły, bezpieczny kącik... no nie wiem!

tylko moze byc tez tak ze ten cichy i stabilny kacik zamienisz na krotkie zauroczenie. nikt ci na nic nie da gwarancji, musisz sama sobie odpowiedziec co jest wazniejsze. tylko tez skoro z narzeczonym juz sie "wypalilo" to co bedzie po slubie??? inna kwestia jest seks, nie wiadomo jak bedzie z nim po slubie:((

no wlasnie... gdybym chociaz sama wierzyla w sens takiego czekania. najpierw to akceptowalam, ale poki co slubu nie bedzie, bo nie do konca sie dogadujemy. ile mozna czekac? z drugiej strony tutaj moge dostac po dupsku. zdaje sobie z tego sprawe. pogubilam sie :( nie wiem juz, czego chce. chyba zerwalabym z narzeczonym, gdyby nie byloby mi go tak strasznie zal... on jest taki poczciwy i tak mi ufa. i nieporadny. mam wrazenie, ze beze mnie zginie :(

to co powinnam zrobić? :(

a ja bym przetestowała tego drugiego, zobaczyc jak się zachowa w podobnych sytuacjach co twój i wyciagnac z tego wnioski, wiesz o co mi chodzi?

czyli póki co zostawić tak, jak jest? grać na dwa fronty? trochę to chyba szujostwo, prawda? które zresztą od jakiegoś czasu uprawiam.... :(

dziekuje Ci, droga imperio. trochę mnie podbudowałaś, bo mialam wrazenie (ktore zreszta pewnie bedzie wracac) ze nie powinnam myslec o swoich potrzebach kosztem drugiej osoby, wzgledem ktorej mam juz zobowiazania. ale prawda jest taka, ze nie dowiem sie, co jest dla mnie dobre, jak nie sprobuje ... :/