Dzikus,czy nudziarz?

Mój facet wszystko musi mieć wcześniej ustalone ,ma 32 lata a czasem zachowuje się jak piędziesięciolatek. Jak w tygodniu ma sie wybrac na mecz z kumplami ,to woli siedzieć w domu ,bo dwa dni na delegacji był i "dawno w domu nie był".Przeraża mnie to ,bo oboje jesteśmy młodzi a on ,jak stateczny ojciec pięcioosobowej rodziny sie zachowuje czasem. Ja jestem przyzwyczajona do spontanicznych wypadów,staram sie ,jak najczęściej wychodzic i boje sie ,że przez to sie kiedys rozstaniemy. Ostatnio zadzwonili znajomi ,że mamy do nich przyjechać w sobotę na piwo(zadzwonili w piątek) i on sie nie zgodzil ,bo za póżno nas poinformowali. Do mojej mamy też nie lubi chodzic ,bo go to stressuje.Juz sobie te wizyty odpuściłam,bo jak widze jego nieszczęśliwą minę. Spontan w tym związku nie istnieje. Na początku to było słodkie ,że chciał przebywać w domu ,tylko ze mna ,teraz zaczyna mnie to męczyć,brakuje mi towarzystwa ,znajomych. Czy któraś z was też ma takiego dzikusa ? Czy to sie zmieni ,czy będzie tylko gorzej?

Weź go do galopu ,bo jeszcze pół roku i całkiem przyrośnie do fotela ,kanapy ,czy czego tam innego! Dobrze radzę.

Nie zmieni sie, jesli dla niego spontanicznosc i zmiana rozkladu jazdy jest czynnikiem stresujacym to najprawdopodobniej tak zostanie. Jestescie w tej kwestii niedopasowani- on bedzie nieszczesliwy jak go bedziesz zmuszac do wychodzenia z domu, a Ty jak bedziesz siedziala w tym domu. Nie widze mozliwosci pogodzenia waszych oczekiwan.

Ale wiesz przynajmniej, że jest odpowiedzialny i jak coś złego działoby się w Waszym życiu, to zapewne będziesz mogła na niego liczyć, bo taki \"spontan\" pewnie spontanicznie by uciekł. Poza tym świetnie się uzupełniacie, ty jesteś ta szalona, a on ten co twardo stąpa po ziemi. Gdybyście oboje byli \"spontanami\" to dopiero byłby problem! A jeszcze jedno - taki typ człowieka jest stały w uczuciach i raczej Cię nie zdradzi - nie zmieniaj go.

taka jedna idealna-masz dużo racji,mogę na niego liczyc i jak juz zaplanujemy cos ,to wiem,że na sto procent i on pojedzie tam ,gdzie sie umówiliśmy.Czasem dostaje tylko wścieku ,że trzeba wszystko tak misternie planować ale bycie z nim dla osoby tak szalonej ,jak ja ma swoje plusy.A teraz ,jak ktos tak obiektywnie napisal ,jak Ty ,to widze ,że nie jest tak źle:)

Super :D Ja też właśnie jestem w takim związku i na początku też chciałam szaleć i denerwował mnie ten mój \"nudziarz\" ale z czasem wiele się zmieniło, bo doszły obowiązki (dziecko, dom) dopiero wtedy doceniłam, jaki jest mój mąż i teraz to on nieraz musi mnie wyciągać z domu :) Powodzenia!

Wiesz ,on nie do końca jest takim nudziarzem ,że tak powiem ,bo i pójdzie na impreze ,wyjedzie ze mna ,tylko wszystko musi byc zaplanowane. Ja za to zawsze na wariackich papierach i trudno mi to zrozumieć. Często zdarzało mi sie i zdarza ,ze np ide gdzieś wieczorem i nie wiem ,jak bedę wracac o której itp.,oprócz tego gubie tel ,co chwila ,klucze itp a dla Niego ,to jest niepojete ,taki brak organizacji. A Ty dlugo juz jesteś ze swoim "nudziarzem"?;) Tak sobie myślę ,że gdybym jednak miała takiego drugiego ,jak ja "spontana " ,to nie wiem ,czy bysmy sie ,zerio ,nie pogubili i czy moglabym tak na niego liczyć...

spontaniczny i że tak powiem żywotny facet nie oznacza od razu, że jest nieodpowiedzialnym lekkoduchem...mój mężczyzna jest spontaniczny, uwielbia szalone wypady i im więcej w życiu robi, tym więcej ma energii...przy czym jest naprawdę odpowiedzialny, nigdy mnie nie zawiódł i można na niego liczyć..

Diabeeeeeeeeeeeł

Jest jeszcze mnostwo innych mozliwosci oprocz czerni i bieli. Jak ktos napisal wyzej spontanicznosc nie oznacza od razu braku odpowiedzialnosci. Zreszta mozna byc tez spontanicznym w roznym stopniu, niekoniecznie musi temu towarzyszyc calkowita dezorganizacja. spontanka jesli tak jak 'taka jedna idealna' mialabys dziecko i zmienilyby sie Twoje oczekiwania co do zachowania partnera to by to Ci odpowiadalo to co aktualnie Cie drazni. Jednak na tym etapie zycia Ci to nie pasuje. Widac, ze Ty i partner jestescie skrajnosciami.

acha spontanka jeszcze dziwne mi sie wydaje, ze ktos z zewnatrz - w tym wypadku taka jedna idealna musi Cie upewniac co do tego, ze Twoj partner jest jednak wartosciowy

Nie wiem czy to jest długo.. 18 lat :D Kiedyś myślałam, że idealny związek to taki, kiedy partnerzy mają podobne temperamenty, ale po latach doświadczeń zmieniłam zdanie :) I też nie jest aż takim nudziarzem :) raczej domatorem, lubi wszystko mieć zaplanowane i przeanalizowane. Po latach wiele się od siebie nauczyliśmy, ja trochę się uspokoiłam, a on nauczył się ode mnie tej wariackiej radości życia (ma przebłyski spontaniczności :D ) Ważne, że dobrze nam razem i nigdy nie jest nudno (dzięki mnie),czuję się bezpiecznie (dzięki niemu) poza tym myślę, że nikt inny by ze mną nie wytrzymał (z moimi pomysłami szalonymi), a on taki cierpliwy zawsze i spokojny, i wytrwały :D Wróżę Wam podobną przyszłość :)

Fionka ,to nie jest tak ,że "taka jedna idealna"musi mnie upewniać .Napisałam tego posta w emocjach,bo mój"nudziarz"mnie "zabił" swoja zapobiegliwością a propo s wyjścia na imprezę.Tyle.Zazwyczaj jest tak ,że po paru godzinach mi przechodzi ta wścieklość i jest juz dobrze.Jak widac raptusem jestem nie tylko w dzialaniu ale i myśleniu.Chciałam sie dowiedziec ,jak sobie radzą inne takie związki,gdzie różnice charakterów w tym względzie są spore. Lecz poza tym mamy podobny system wartości więc nie jest chyba najgorzej. Najgorzej zrozumiec tę drugą osobe i pójść czasem na kompromis;).

Właśnie miałam to napisać - ważne, że macie podobny system wartości :) a z czasem się siebie nauczycie :)