Mój ojciec i jego nowa rodzina

2 lata temu odszedł od nas (mnie i mamy) mój ojciec, poznał jakąś młodą d**ę. Teraz są małżeństwem i mają ok 4 miesięczne dziecko. Akcepuję to dziecko jak i żonę ojca ale na akceptacji się kończy - nikt mnie nie zmusi do lubienia osoby, która weszła z butami w moje życie. Ostatnio jak u nich byłam, kazali mi przewijać małego, ogólnie zajmować się nim. A ja nie mam ochoty przewijać cudzego dziecka. Ojciec się strasznie obruszył moją postawą, podobnie jego żonka, która mówiąc krótko, jest nie bardzo zadowolona, że ojciec się ze mną spotyka - a odkąd pojawiło się dziecko ani razu nie byłam z tatą sam na sam, a co tu dużo mówić, bardzo mi tego brakuje. Starałam się z nim na ten temat porozmawiać. On uważa, że zajmowanie się bratem (kiedy u nich jestem) jest moim obowiązkiem, bo przez to tworzy się niepowtarzalna więź. Ale ja nie chcę tej więzi... Chcę więź moją i ojca, taką, jak wcześniej. Nie chcę między nami jego dziecka - jak wcześniej napisałam, akceptuję go, ale nic poza tym. PS. przeniosłam temat tu bo przez pomyłkę umieściłam w innym dziale.

A ile Ty masz lat?

powiennaś dokładnie to powiedzieć ojcu co napisałaś

18

Eric ma rację. Zamiast pisać tutaj, powinnaś porozmawiać z ojcem.

Właśnie problem w tym, że do niego w ogóle nie dociera, to co mówię... Kiedy proszę o spotkanie "sam na sam", to on (wyraźnie instruowany przez NIĄ) mówi, że nie, bo w czasie wolnym od pracy chce jej pomóc przy dziecku, pobyć z nimi, i dziwi się dlaczego nie chcę spędzać tego czasu razem z nimi.

no tak ojca nikt nie moze zastapic

[2 lata temu odszedł od nas (mnie i mamy) mój ojciec,] Twój ojciecv nie odszedł od was tylko od twojej mamy, a to ogromna różnica. Jak wiesz tak w życiu bywa, nie raz ludzie się rozstają, ale to nie znaczy, że opuszczają swoje dzieci Z tego co piszesz wnioskuję, że ojciec ciebie kocha, utrzymuje z toba kontakty Rozumiem, że trudno jest tobie pogodzić się z nowa sytuacją, rozstanie rodziców to ogromne przeżycie dla dzieci ... ale wierz mi z czasem spojrzysz inaczej na ta sytuację ... Dobrze, że akceptujesz dziecko twojego ojca z nowego związku bo przeciez dziecko niczemu nie jest winne Nie musisz kochac żony twojego ojca, nikt tego od ciebie nie wymaga, ale jest to kobieta, ktora kocha twój ojciec i dlatego dobrze by było żebyś nie powodowała jakis niepotrzebnych zatargów Co do opieki nad dzieckiem zawsze możesz powiedzieć, że boisz się skrzywdzić takie małe dziecko dlatego nie chcesz zajmowac się pielęgnacją dziecka ... :)

Mimo wszystko uważam, że określenie "odszedł od nas" jest jak najbardziej trafione. Wcześniej był na co dzień. Teraz widuję się z nim raz na 2 tygodnie, w dobrym przypadku raz na tydzień. Niedawno zadzwoniłam, że wpadnę po szkole i gdzieś pójdziemy - on na to, że ONA źle się czuje i że kiedy indziej. Moja przyjaciółka poradziła mi, żebym przestała "brać inicjatywę" jeśli chodzi o spotkania. Albo żebym robiła to samo, co on - odmawiała.

Wiesz co, Ty ich nie akceptujesz, tylko tolerujesz. Akceptacja jest powiązana z miłościa... Nie zmuszaj się do miłości do nich. Twój ojciec wyrządził Wam krzywdę i napewno Cię to boli. Porozmawiaj z nim, ale nie daj się ustawic tak jak oni chcą. A i nie mscij się na dziecku, ono nie jest winne.

Oj zobaczysz że na starośc to Ciebie będzie prosił o pielęgnacje w chorobie a nie jego nowe dziecko a Ty wtedy będziesz mogła pokazać klase i... pomóc mu;) "Kiedy proszę o spotkanie "sam na sam", to on (wyraźnie instruowany przez NIĄ) mówi, że nie, bo w czasie wolnym od pracy chce jej pomóc przy dziecku, pobyć z nimi, i dziwi się dlaczego nie chcę spędzać tego czasu razem z nimi." POwiedz mu że to nie jest Twoja rodzina i Ty nie masz ochoty robić za wielbłąda a spotykać chcesz się tylko z nim bo to jego kochasz i za nim tęsknisz a nie za przyrodnim bratem(?) i jego matką. Postaw sprawę jasno i poczekaj aż sam się odezwie i zaprosi Cie gdzieś.

że ani nie akceptujesz, ani nie tolerujesz jego nowej żony i Twojego przyrodniego brata. Skąd taki wniosek? Z tego, co piszesz. Naprawdę uważasz, że to ONA jemu mówi co ma robić? że to ONA specjalnie tak ustawia wszystko, żeby Wam utrudnić spotkania? ""Kiedy proszę o spotkanie "sam na sam", to on (wyraźnie instruowany przez NIĄ) mówi, że nie, bo w czasie wolnym od pracy chce jej pomóc przy dziecku, pobyć z nimi, i dziwi się dlaczego nie chcę spędzać tego czasu razem z nimi." Skąd wiesz że jest poinstruowany przez nią? A może naprawdę ON tak czuje?

Bardzo mi Cie szkoda, bo sama cos takiego przezylam, tyle, ze bylam mlodsza, mialam 10 lat. Z perspektywy czasu moge Ci poradzic, zebys postepowala zgodnie ze swoimi uczuciami. Chcesz sie z nim spotykac, to sie spotykaj i nie przejmuj sie ta kobieta , idz do nich po szkole a jej powiedz ze to jest Twoj ojciec i masz prawo go odwiedzac... Nie chcesz sie spotykac, to sie nie spotykaj. Dojdz do ladu z wlasnymi uczuciami. Jesli zrobisz cos wbrew sobie to bedzie Ci tylko gorzej.

Niepotrzebna zazdrość.

Rany, dlaczego faceci sa takimi draniami?? To obrzydliwe... Ja bym miala w dupie tą babe i jej dzieciaka. Nawet jak by sie ojciec obrazil to trudno, moze po jakims czasie by cos do niego dotarlo. Nie daj sobą pomiatac.

Ejbisi, przesadzasz. I używasz słów, których znaczenia nie rozumiesz. Gdzie tu autorka jest pomiatana? Gdzie? To raczej ona pomiata wszystkimi dookoła, jest niegrzeczna i opryskliwa. Ma swoje lata a zachowuje się, jak mała księżniczka, której wszystko się należy. Autorko, masz problem z pogodzeniem się z rzeczywistością. Z pogodzeniem się z nią i zaakceptowaniem jej. Musisz zrozumieć, że Twój ojciec ma nową rodzinę (w tym ma małe dziecko wymagające uwagi i troski). Jestem pewna, że bardzo Cię kocha i jesteś dla niego ważna. Ale pamiętaj, że małe dziecko wymaga większej uwagi, niż dorosła pannica.

ja bym w oogle nie chciala znac takiego ojca.... w ogole bym tak nie chdozila, bo to ejdnak jakis niedojrzaly dziwkarza dla mnie ejst co zostawil swoja rodzinę, mnie i matke. serio dziwie ci sie, ze tam chodzisz, ja bym go olala i nie chciala znac, ani jego ani tej kurwy

La Firynda ale ty glupia jestes... ciekawe jak ty bys eie czula na miejscu autorki, tak to jest przemądrzac sie a nie miec o czyms zielonego pojecia :o ja akurat mams zczesliwą rodzine, rodzice sa razem juz lat, ale jakby cos sie stalo to nie chcialabym utrzymywac zadnego kontaktu z takim ojcem, zwykly niedojrzaly palant i tyle, ktory zostawil rodzne dla mlodej dupy, nie rozumiem PO CO z kims takim dalej utrzymywac kontakt, nawet jesli jest moim ojcem, nie chodzilabym do niego i na pewno nie zajmowal sie jego bachorem. i to wcale nie swiadczy o tym, ze ejstem niedojrzala, raczej ojciec sie takm okazal, wiec czemu mam trzymac z gownem?

stracilabym do niego szacunek bezpowrotnie, to jeszcze chcialam dodac.

też uwazam zebyś przestała brac inicjatywe, niech on wykarze.

La Firynda ale ty glupia jestes... - nie ma to, jak rzeczowy argument :) ciekawe jak ty bys eie czula na miejscu autork - skąd wiesz, wróżko, że nie byłam? i, tak to jest przemądrzac sie a nie miec o czyms zielonego pojecia ja akurat mams zczesliwą rodzine - no właśnie, dziecko :) Wypowiadasz się w temacie, na który nie masz pojęcia. Też uważam, że dziewczynie (i jej ojcu) przydałby się dystans. Może gdyby przestała być tak nachalna, ojciec zrozumiałby, co traci.

to że ojciec ma nową rodzinę nie znaczy że ma zapomnieć o dziecku. Jest coś takiego jak zobowiązanie...Co to za ojciec, który nie chce się spotykać z córką... Co jakiś czs chyba może wygospodarować 1-2godz... I nei może wymagać żeby córka od razu zaakceptowałą jego rodzinę - bo przecież to ktoś w rodzaju \"konkurenta\" - na to potrzeba sporo czasu.

acha .... nie wiem jak można mówić o dziecku, które zabiega o kontakt z ojcem,że jest nachalna.... podejrzewam że gdyby miała ten kontakt w miare regularny to nie brakowało by go jej tak bardzo

Znamy wszystko tylko z jednej i to bardzo subiektywnej strony.

prowokacja jest. Mój ojciec zostawił moją matkę i mnie dla młodszej zdz**ry. Ja mam w dupie jego i tę jego. Ludzie mając tyle lat żyje się swoim życiem!! Ja mam mnóstwo koleżanek i kolegów. Myslicie, ze mam czas, żeby się z nim spotykać!! Ja mojej matce poświęcam pół godziny dziennie, żeby nie czuła się samotna, bo na tyle mi starcza czasu. W życiu nie przebierałabym pieluch jakiemuś bękartowi!!

Nachalna? Bo chciałam się spotkać? Nachalna byłabym gdybym codziennie bez zapowiedzi ich odwiedzała. Chociaż myślę, że nie byłoby w tym nic dziwnego, w końcu jestem jego córką. Rozumiem też, że jest zaoferowany nową rodziną. Ale myślę, że jedno nasze osobne spotkanie dajmy na to raz w tygodniu nie wyrządziłoby NIKOMU krzywdy. Ale pójdę za radą waszą i mojej przyjaciółki, i już więcej nie wyjdę z inicjatywą jakiegokolwiek kontaktu. Zobaczymy, jak to się potoczy. I rozumiem, że dla niektórych z was do niezrozumiałe, że "dorosła pannica" chciałaby od czasu do czasu spotkać się z ojcem nie musząc oglądać twarzy jego cudownej wybranki (w końcu już jestem pełnoletnia!) ale to naprawdę trudna sytuacja, kiedy ktoś bardzo Ci bliski rani w taki sposób.

Dziewczynko, wiesz kto to jest bękart?

Przypadek jasny tego uczą na 1 rok upsychologii. Dziewczynka, która ma naście lat i odchodzi ojciec - nie chce go znać, na całe życie, dziewczyna 16 - letnia identyfikuje się z bólem matki nigdy mu nie wybaczy, że martka cierpiała, nigdy nie zakceptuje nowej żony i dziecka!!!! !16 lat, wiek buntowniczy- taka dziewczynka odcina się od ojca na całe życie!!

a najwiekszy frazes jaki tu padl to NIE ODSZEDL OD WAS TYLKO OD TWOJEJ MAMY. To musial wymyslic jakis facet ktory porzucil rodzine

wiem!! Dziecko, które nie narodziło się ze związku małżeńskiego!!