Mam powazny problem/ Na serio

Gdy mialam jakies 8 lub 9 lat moi rodzice sie rozwiedli. Do 17 roku zycia mieszkalam z mama. Pozniej na 1 rok czasu bylam u taty i znow mieszkam z matka. Pierwotnie odeszlam od matki poniewaz zaczela mnie traktowac jak szmate, wyzywac \"ze zaluje, ze mnie urodzila\" i itp. Mialam dosyc i zamieszkalam u taty. U taty nie bylo lepiej. Dla mojej macochy bylam konkurencja w stosunku do taty. Robilam wszystko, poprostu \"przynies, wynies, pozamiataj\" Zaczela mnie nie fajnie traktowac. Wyzywala mnie, ze z \"litosci mnie wzieli i jestem po to u nich by zniszczyc ojcu nowy zwiazek\". Ja poprostu nic nie robilam. Z ojcem sie staralam jak najmniej rozmawiac. Ciagle siedzialam u siebie w pokoju. Robilam wszystko i tak bylo ciagle zle. Czulam sie jak jeden wielki problem, przyczyna wszystkiego! Dla dobra ojca odeszlam. I znow zamieszkalam u matki. Matka obiecala ze zacznemy zycie od nowa. Bylo rozowo przez 2 tyg. Dzis uslyszalam, ze ona zaluje ze jestem z nia i znow jestem ta najgorsza. Najlepsze jest to ze nic takiego nie robie tylko sie ponizam i ide ciagle na komporomis. Mam dosyc. Od malego mam zycie skomplikowane. Nigdy nie zaznalam szczescia i chyba tak raczej nie bedzie.

A niemożesz się usamodzielnić??

Okropna sytuacja, trudno mi sobie ją nawet wyobrazić... Ile masz lat, uczysz się czy może pracujesz? Co ojciec powiedział na Twoją wyprowadzkę? I czy nie reagował na uwagi Twojej macochy? Może wytrzymaj jeszcze jakiś czas z matką, a przy najbliższej sposobności wyprowadź sie do akademika albo zamieszkaj ze znajomymi? Czy macie w swoim otoczeniu jakieś osoby, które mogłby by porozmawiać i wpłynąć na zachowanie Twojej matki, np jakaś ciocia? Życzę wytrwałości:*

Nie da sie nic zrobic. Tylko musze skonczyc szkole i sie jakos usamodzielnic.

uciekłem za granice, po roku jednak wrócilem, ale wtedy inne czay byly, teraz za bardzo za granica tak latwo juz nie ma ;/

:(:(:(

masakra