Pierwsza wizyta u psychologa. Jak wygląda?

chce sie wybrac, nie daje sobie juz rady. Czy ktos mógłby mi powiedziec o co pyta na pierwszej wizycie? Ciężko jest mi sie otworzyc przed kimkolwiek, wię pytam

ja jak chodzilam to kazala mi opowiadac o sobie co robilam jak mina dzien i tak w kolko:/

aklinaa >> a co dokladnie sie dzieje?

z forum skopiowałam: Teraz o psychologu Być może wcześniej miałam jakieś trochę nierealne wizje i pomysły na mojego psychologa idealnego. Zawsze myślałam, że specjalista to trochę coś w rodzaju "mędrcy filozofa". Że nie skupia się tylko na pustej (lub nie pustej) gadce, ale także stara się wyczuwać uczucia oraz poznawać myśli pacjenta na postawie gestów i mowy ciała. Że kiedy czuje, iż pacjent "kręci" to stara się stosować takie różne psychologiczne praktyki i chwyty, mające na celu wyciagnąć od niego prawdę. Że potrafi podejść pacjenta z nienacka, nasunąć mu jakąś głębszą myśl czy refleksję, walnąć w niego w nieoczekiwanej chwili niczym piorun z nieba. Wstrząsnąć, ale zarazem ukoić. I zaskoczyć. Np. spostrzegawczym komentarzem. Stosować rózne taktyki i tricki, aby wyciągnąć tą prawdziwą prawdę, kiedy wyczuje że coś tu nie gra. Wykazać się bystrością. No, ale może nie każdy się z tym rodzi. Myślałam, że po takiej wizycie, człowiek czuje się do głebi wstrząśnięty i poruszony, ale zarazem naładowany energią i siłą do przebicia potrzebną do pokonania tych swoich problemów. Natomiast rzeczywistośc okazała się bardziej rutynna i oklepana niż bym mogła pomysleć. Zaczęło się na typowej gadce "na rozluźnienie" bez większego wgłębiania, choć z początku babka starała się ją pociągnąć, ale widząc, że się specjalnie nie staram, szybko zrezygnowała. No dobra, może to moja wina że odpowiadałam krótko i dosyć rzeczowo i skoro tak robię to niby czemu oczekuję, że ktoś mnie sam wyciągnie za język, ale ja najpierw staram się wybadać grunt. A w tym przypadku, wierzcie mi, podłoże było słabe i liche. Gadka pani psycholog przypominała do bólu rozmowy z rubryczki "wasze problemy" w gazecie dla nastolatków. Babka wyrecytowała swoje niczym z encyklopedii, po czym zrobiła "dobrą minę do złej gry". Ja przytaknęłam (bo co miałam zrobić, zresztą i tak się nie entuzajzmowałam tą wizytą i wcale jej nie chciałam). Matka przytaknęła (a przytakiwała aż nadto gorliwie). No i takim sposobem doszliśmy do obopólnego porozumienia. Na końcu bylo już tylko rozdawanie telefonów, bo "w każdej chwili można do nas zadzwonić i umówić się na wizytę".

moja kolezanka jak byla to pani psycholog zaczela od tego jaki ma kontakt z matka i jak wygladalo jej dziecinstwo... ale wydaje mi sie ze to zalezy od problemu z jakim idziesz na taka wizyte :)

wchodzisz do gabinetu, wyplakujesz się pani Ci powie "głowa do góry" kladziesz 50 zł i wracasz do domciu

mnie tez sie wypytywala o to jaki mam kontakt z rodzicami rodzenstwem i takie bzdety.szlag mnie trafial bo przyszlam z konkretnym problemem a ona pytala o rzeczy nie zwiazane z nim:/

wlasnie problemy emocjonalne biora sie z dziecinstwa, dlategoo to sie pyta

Mój problem polega na tym że moi rodzice są alkoholikami. Mam 21 lat, nie mam przyjaciół, jestem zamknięta w sobie, nie potrafie rozmawiac z osobą nowo poznaną, dopiero po jakims czasie od poznania sie jestem w stanie rozmawiac. Nie potrafie nikomu zaufac, nie mam faceta, bo kiedys ktos mnie bardzo zranił i od tamtego czasu boje sie kolejnego bólu. Chyba nigdy z nikim nie będe. Ogólnie nie chce mi się życ, gdybym tylko miała odwage, napewno bym sie zabiła... Ale sie boję... :( Wszystko jest takie beznadziejne....

skad jestes moze jakos pomoge?

nie mozesz zamykac sie w domu szukaj kontaktu z ludzmi

blablabla a jak ty chcesz mi pomóc?

aklinaa i stad twoje problemy, kochana jestes DDA podaj maila cos ci wysle zajrzyj tez na to forum http://forum-psychologia.prv.pl/

magda8801@o2.pl

http://zappytown.com/fp/viewtopic.php?t=1236 tej link jest poprawny

chetnie z Toba pogadam chocby na gg .nie wiem czy uda mi sie pomoc ale moze jak sie wygadasz przed kims to Ci ulzy.latwiej poiwedziec o swoich problemach komus kogo sie nie zna:)

Niby łatwiej, ale ja nie potrafie mówic o swoich problemach ;(Do tego wszystkiego dochodzi to, że zakochałam sie w chłopaku który nie ma rąk... Wiem, że jemu tez na mnie zalezy, ale boje sie że on tez chce mnie tylko wykorzystac... :( Nienawidze siebie i tego całego świata !!

jesli chcesz odezwij sie na mojego maila madeline121@wp.pl

radze Ci poszukac w s swoim miescie kogos kto sie zna na tym rozmowa nic nie da musisz szukac profesjonalnej pomocy wiem co mowie sama pochodze z takiej rodziny tu sa adresy, jak co pisz na maila http://www.dda.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=77&Itemid=53 wyslalam maila

a jaki masz problem jesli mozna wiedziec ???

to bylo do balbla...

aklinaa przejrzalas linka o symptomach DDa? powiedz ze to Ciebie nie dotyczy?

pytala bo dziecinstwo ma wpyw na cale nasze pozniejsze zycie !!! to jacy jestesmy, jak sie zachowujemy....

mialam tzw problem w zaburzeniu jedzenia. i szczerze psycholog mi za bardzo nie pomogl:/

Twoje problemy glownie z facetami pewnie:) biora sie z tego ze jestes DDA, mam zapewne niska samoocene, starch paniczny przed wiezniami emocjanalnymi i panicznie boisz sie odrzucenia czyz nie?

a co ma przepraszam moje zycie rodzinne do mojego problemu?\nic mowilam jej dlaczego tak sie stalo a ona i tak jedo i to samo walkowala. na kazdej wyzycie pytala jak mina dzien i jedno i to samo:/ pytala o rzeczy prywatne np sex :/

wieziami mialo byc sorry za literowki

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4063100 zajrzyj tez tutaj, ja zmykam na obiad jakby co pisz na maila ,zajrze tutaj pozniej

kurcze, psychologowie tez ludzie....

jesli chodzi o mnie najbardziej pomogli mi ludzie z otoczenia a wizyty nie bardzo:/