strch przed ginekologiem..

czy ktoras z was dziewczyny boi sie ginekologa i ma strach przed pierwsza wizyta..zapraszam do rozmowy i podzielenia sie swoimi obawami i strachem tak jak ja..jak przelamac ten strach..moze razem to pokonamy..

a czego sie boisz?

:)

wszystkiego samej wizyty sie obawiam..rozebrania przede wszystkim

Ja mam 19 lat i jeszcze nie byłam... wstyd, ale niedługo się wybieram i też się trochę boję :P

ty masz to juz za soba pewnie..mozesz mi opisac jak to wyglada ten caly przebieg po wejsciu do gabinetu..

moja kobieta miała również taki strach. Zaproponowałem jej żeby poszła prywatnie i dodatkowo do Kobiety, wiadomo dlaczego. Jednak dowiedziała się gdzie jej matka chodzi do faceta, poczytała w internecie komentarze innych pacjentek i już strach zmalał.

no wlasnie ja tez juz powinna isc ale nie moge sie odwarzyc..bo moze to sie dla mnie zle skonczyc ale srach jest mocniejszy i nie pozwala mi

kazda z nas jest inna..i mi sie wydaje ze jak pojde to lekarz bedzie sie ze mnie smial..

Strach mija w momencie, kiedy już koniecznie trzeba iść, bo pojawiają się problemy. Gorzej, jeśli jest za późno. Wtedy boimy się każdej kolejnej wizyty - nie samego badania, rozebrania się, a wyników. Byłam u kilku ginekologów i u każdego wszystko wyglądało tak samo (pomijając samo zachowanie ginekologa i to, czy badanie boli czy nie). Wchodzisz do gabinetu, na początku jest rozmowa z lekarzem: pyta, po co przyszłaś, zadaje pytania o Twoje samopoczucie, choroby w rodzinie (rak, problemy z hormonami, z zajściem w ciążę, inne choroby, itd.), pyta o Twoje przebyte choroby i ewentualne operacje, etc. Zestaw pytań jest zależny od tego, z jakim problemem przychodzisz. Jeśli podejrzewasz zapalenie, to pyta, kiedy pojawiły się objawy i jakie, czy brałaś jakieś leki, itp. Jeśli przychodzisz po tabletki, to pyta o wiele różnych rzeczy, szczególnie o Twoje zdrowie i Twojej mamy (czasem babci), zaleca wykonanie określonych badań. Lekarz zawsze pyta o datę pierwszej miesiączki, o datę ostatniej, o długość cykli (warto prowadzić kalendarzyk i przynieść go ze sobą), jak wyglądają, ile trwa krwawienie. Po wywiadzie lekarz prosi Cię o rozebranie się (czasem jest przebieralnia w osobnym pomieszczeniu, czasem parawan, a czasem nie ma nic) i wejście na fotel. Pewnie niektóre z Was nie wiedzą jak na nim usiąść ;) Więc podpowiem: pupa na siedzisko, plecy na oparcie, nogi (łydki lub stopy - zależnie od modelu fotela) na podpórki i zjeżdżamy pupą jak najniżej, by pupa była jak najbliżej brzegu fotela. Następnie lekarz bada - ogólne oględziny od zewnątrz, później badanie od wewnątrz (palcami, w razie potrzeby także wziernikiem). Przy badaniu od wewnątrz lekarz uciska mocno brzuch w okolicach macicy i jajników, by sprawdzić ich budowę i układ. Jeśli podczas badania lekarz nic nie mówi, pytajcie! Nie wstydźcie się, codziennie do takiego lekarza przychodzi wiele kobiet i dla niego takie badanie to rutyna. Pytajcie, co robi, czy wszystko w porządku. Mówcie kiedy coś boli, ale nie histeryzujcie i nie skaczcie w fotelu - to zwiększa ból (zaciskają się mięśnie i badanie jest bolesne). Dziewice zasadniczo bada się przez pochwę. Błona dziewicza jest rozciągliwa i można zbadać dziewicę bez uszkadzania jej. Można nawet użyć wziernika (dla dziewic - mniejszego) i pobrać materiał do cytologii! To jednak zależy od budowy dziewczyny, czasem błona jest problematyczna i konieczne jest badanie przez odbyt. Czasem, raczej rzadko, lekarz chce jeszcze wykonać badanie USG (przez brzuch lub dopochwowo w przypadku kobiet współżyjących). Bardzo fajnie, jeśli takie badanie przeprowadzi. Po badaniu ładnie się ubieramy, czasem lekarz chce jeszcze zbadać piersi, więc trzeba zdjąć górę. Badanie jest szybkie i niebolesne, a jednak bardzo ważne. Później zazwyczaj lekarz wypisuje kartotekę, rozmawia z pacjentką mówiąc, czy są jakieś nieprawidłowości, informuje o różnych sprawach. Jeśli nic nie mówi - PYTAĆ! Lekarz ma obowiązek informować pacjentki o przebiegu badania. To chyba tyle :) Podstawowa zasada to się nie bać, nie wstydzić (ja sobie zawsze powtarzam, że jestem młoda i atrakcyjna, a co muszą sobie myśleć lekarze, którzy badają stare, zwiędłe kobiety - bo przecież takie często przychodzą do ginekologa!). Ważne, by nie bać się pytać. Czasem lekarze traktują pacjentkę jak krowę, ale to nie jest powód do tego, by milczeć, pozwolić się tak traktować i wyjść z gabinetu z masą pytań bez odpowiedzi. Lekarz jest od tego, by go pytać o różne sprawy. Za to mu płacą :) Pamiętajcie też o podstawowych środkach higieny - przed wizytą ładnie się myjemy (ale nie pryskamy dezodorantem, znam takie przypadki :D), a w gabinecie pilnujemy, by wszystko było czyste: świeże rękawiczki, czysty wziernik (patrzcie, czy go rozpakowuje! nawet metalowe wzierniki powinny być pakowane w woreczki jeszcze w firmie, która zajmuje się ich odkażaniem), czysty ręcznik papierowy na który siadamy pupą na fotelu, czysty kitel lekarza (ma mieć kitel!), świeże "szczoteczki" do pobierania wymazów i materiału do cytologii (jeśli widzicie, że lekarz chce pobrać wymaz za pomocą patyczka owiniętego watą, uciekajcie z gabinetu! to dowód na to, że przychodnia/lekarz ostro oszczędza! Pobranie materiału w taki sposób jest niezgodne z zaleceniami i otrzymany wynik jest zwyczajnie niewiarygodny, bo materiał nie spełnia wymagań.). Jeżeli cokolwiek pod względem higieny budzi Wasze zastrzeżenia - mówcie, pytajcie, żądajcie by lekarz zmienił rękawiczki, ręcznik, etc. Jeśli odmawia, podziękujcie za wizytę i wyjdźcie z gabinetu. Takie postępowanie nie może mieć miejsca! Bądźcie odważne i nie pozwólcie sobą pomiatać. Jako pacjentowi należą się Wam pewne prawa - prawo do usłyszenia odpowiedzi na pytanie, prawo do badania w czystych warunkach, etc. Nie dajcie się zastraszyć lekarzowi, który jest opryskliwy! :)

Matko, tak się naprodukowałam... Mam nadzieję, że chociaż jedna dziewczyna dotrwa do końca i te informacje okażą się dla niej przydatne i choc trochę rozwieją wątpliwości i strach...

jestes kochana dziekuje ci bardzo za opisanie wizyty..ale strach nadal istnieje..ale po twoim opisie moze sie odwaze i pojde do lekarza...dzieki

powiem ci ze nie strach jak wsyd mnie przesladuje..ja mam juz powazne problemy i sie nie moge odwarzyc na wizyte..

Ile jest ludzi, którzy mają problemy... Gorzej, jeśli okaże się, że wstyd to najlepsze, co Ci zostało. Bo problemy będą za duże.

zgadzam sie z toba masz calkowita racje..moze kiedys bede tego zalowac bo jak pojde to bedzie za pozno na leczenie ale oby tak nie bylo..ale tak sie boje ze...

moze sa dziewczyny ktore chca sie podzielic swoja opinia na ten temat..zapraszam

ja mam 18 lat u ginekologa byłam pare miesicey temu bo mialam straszne upławy no i mama mi kazała nie było zbyt miło:/ strasznie sie bałam powiedział ze mam sie rozebrać i usiąć na fotelu a ja zapytalam czy to badanie jest konieczne a on odp to po co tu przyszlam?? wtedy mu powiedzialam ze to moja pierwsza wizyta a on nic usiadlam na fotelu i gdy juz zaczał mnie badac ze zdenerwowania tak napiełam mięsnie ze ledwo co dał rade jak wyszłam mama na poczekalni zapytała czy to mnie tak uspokajał :D bo obok były jeszcze pokoje do inych lekarzy od tej pory byłam juz 3 razy u ginekologa tego samego i juz jest ok;) zero stresu

przed dentystą to można mieć strach ale przed ginem? ja polecam dobrego lekarza, najlepiej prywatnie na pierwszy raz i powiedzieć że się stresuje - dobry gin będzie delikatny i wszystko opowie - i po kżyku - nic nieboli ani nic - tylko brak komfortu siedząc na fotelu goła hihi ale trwa to jakieś 3 minuty

Tez jeszcze nie mam pierwszej wizyty za sobą i chciałam w końcu na dniach się wybrać... juz przesledzilam wiele tematów na tym forum i nie tylko, mam tylko jedno pytanie, co jesli moj kalendarzyk jest niekompletny? boje się jakiegoś ochrzanu z tego powodu.

kazda dziewczyna sie boi jak idzie pierwszy raz, ale najczesciej okazuje sie nie taki diabel straszny...no chyba ze trafi sie na wyjatkowego wrednego ginekologa. najlepiej popytaj kolzeanke do kogo chodza, niech ci kogos poleca, na prawde nie ma sie czego bac, badanie nie boli.

może to w czymś pomoże http://www.antykoncepcja.pl/index.php/pierwsza-wizyta-u-ginekologa

Ja proponuje założyć taką dłuższą koszulkę albo tunikę żeby mieć przykrytą pupę w czasie przechodzenia zza parawanu na fotel:)

\"mam tylko jedno pytanie, co jesli moj kalendarzyk jest niekompletny? boje się jakiegoś ochrzanu z tego powodu.\" Nic :) Lekarz może pokazać swoje niezadowolenie, ale co zrobić. Najważniejsze, by pamiętać datę pierwszej miesiączki w życiu (tzn. ile się miało wtedy lat), datę ostatniej i umieć określi, ile średnio trwają cykle, czy są regularne czy nie. Jeśli chodzi o wybór ginekologa - na pierwszy raz najlepiej iść do ginekologa poleconego przez zaufaną osobę: mamę, przyjaciółkę, siostrę, etc. Na pewno polecą lub odradzą. Jeśli wstydzicie się zapytać, poszukajcie w internecie polecanych ginekologów w Waszej okolicy. Na różnych forach użytkowniczki polecają lub odradzają swoich lekarzy, warto poczytać.

niesłyszałam żeby ktoś szedł do gina z kalendarzykiem - masz wiedzieć ile średnio trwają twoje cykle - date ostatniej miesiączki i rok w którym dostałaś pierwszą i tyle

ja bylam na pierwszej wizycie miesiac temu i tez bardzo sie balam a zupelnie nie potrzebnie. jestem dziewica mimo to ginekolog zbadala mnie normalnie przez pochwe byla bardzo delikatna i nic nie czulam! nie ma sie czego bac naprawde