Czas umierać?

Mam 42 lata. Za sobą spierdolone życie: nieliczna rodzina, przyjaciele stali od lat, zjechani faceci w młodości, mąż-zdradzacz, rozwód i kilka rodzinnych tragedii. Tylko syn mi się udał, choć tego nigdy nie wiadomo do końca... Dobija mnie samotność- nie ma dla kogo się ubrać ani rozebrać, a w moim wieku raczej trudno znaleźć miłość swojego życia; zresztą już była i bardzo dziękuję :( Miotam się bez sensu między złością a apatią. Chyba należy przygotować się na koniec tej smutnej drogi bo nic już i tak się nie zdarzy fajnego...