a ja mam 44 lata

Zawsze myślałam, ze 44 lata to poważny wiek, kurcze a ja mam coraz bardziej zwariowane pomysły, coraz więcej ochoty na wesole zycie i podejmowanie nowych wyzwań !

Jesteś stara dupa

:}

jak duży masz cellulit?

... i tak trzymaj , jak najdłużej i nie przejmuj się głupimi wypowiedziami głupich ludzi, ,,,,, życie krótkie jest. Żyj jak lubisz. Powodzenia :))

a czuje sie na 44..... gratulacje

kiblu, czy ja mówie ze jestem młoda? A myśle, że chcialbyś wygladać tak jak ja, bo zapewne jestem brzydizutkim stworzonkiem, ale nie martw sie, kazdy będzie mial swoje poieć minut, jak nie na tym to na drugim swiecie.

44 lat bo wcześniej zdechnie w mękach na syfa złapanego od jakiejś koorefki :D

Gdy byłam młodsza też mialam mniej werwy. Obowiazki domowe, praca, zero czasu dla siebie. Teraz dzieci prawie odchowane, mąz kochany. Zyć nie umierać!

malowana Twoje podejście do zycia i optymizm jest powalający. Gdyby tak wszystkie kobitki w Twoim wieku tak podchodziły do zycia byłoby weselej na tym świecie. Brawo.! Niech Ci się spełniają wszystkie marzenia a zdrowie dopisywało jak najdłużej. Mąż to musi być szczęściarzem mając takie cudo w domku . :))

Dzięki, maż pewnie jest szczęsliwy, ale troszkę za mna ostatnio nie nadąża.

:D:D:D moj tez nie nadaza !!!;)

hmmm... duza róznica wieku czy taki zapracowany / jesli można zapytać/ ? A dzieci mieszkają jeszcze z Wami?

Dzieci są z nami, a roznica wieku tylko dwa lata. Ale ja nie narzekam, że mąż nie nadąrza, przecież każdy musi mieć trochę swojego życia, nie zawsze musi nam sie to samo i w tej samej chwili chciec. Najważniejsze, że ta jedna rzecz zawsze nam sie razem chce.

upss, ale byk - nadąża

phi! ja jestem sporo starsza i czuję się tak samo! gratuluję i ... nie zmieniaj się! :)

he he he he Rozumiem , o którą rzecz Ci chodzi;) To bardzo waże , dobrze robi dla samopoczucia i zdrowia. Naukowo udowodnione/ oczywiście przez amerykańskich mądrali/ a Ty na pewno udowodniłaś na własnym przykładzie.

ja się czuję jak dziewczyna uwieziona w ciele starej baby ech! jest błysk w oku,energia,zainteresowania...ale patrze w lustro i nie poznaje siebie...ciało zwraca uwagę,ale bez ciuszków -masakra! i po kiego było wracać do 36 rozmiaru jak i tak źle i tak niedobrze...mąż tez kochaniutki,dalej świata nie widzi i ciągle by się ciurlał ale ja mam jakieś dziwaczne poczucie ,ze jestem truchło fizyczne...taki rozdźwięk miedzy ciałem a dusza ,może to hormony?

Tak, myślę, że szkoda tylko, że nie mam szczęścia w lotka, oj wtedy bym dopiero pozyła. No, ale może jeszcze i to mnie czeka. Póki co to lecę na rower, bo sie robi ciemno. drugamalowana no to pochwal sie ile masz lat, poczytam jak wrócę

Ijuż sobie pojeździam. Ummmm pogoda super. No i drugamalowana, co z tym Twoim wiekiem, bo jestem ciekawa.

a ja w tym roku 43, ale tez nie czuje ze to juz tyle, w główce ciągle głupawka, uwielbiam z kolezanką o rok młodszę stwarzac nieprawdopodobne historie,np. dzwonic w sprawie ogłoszenia i.... boze ...czy ja kiedys zmądrzeję...?

Na szczęście mineły już czasy, kiedy kobitki po 40 - stce byly postrzegane jako matrony. Pamiętam, ze gdy moja mama była w moim wieku to zdawała mi się strasznie stara. Wiem, ze nasze dzieci nas tak nie postrzegają i mysle, że jest to wynikiem, niekoniecznie wygladu, ale tez zachowania, lepszego kontaktu z młodymi, przez co jestesmy dla nich nie tylko nauczycielami, ale też partnerami. A przez to możemy dłużej fajnie sobie żyć.