Doradzcie mi czy dziecko rok za rokiem to dobry pomysł?

Mam rocznego syna,a myslę już o kolejnym dziecku czy,poradze sobie z tym?boję sie że niedam sobie rady z dwujką małych dzieci,doradzcie prosze.

jest ktoś?

rok za rokiem to w 100% nie najlepszy pomysł - ale dwa lata ... czemu nie, juz ci będzie łatwiej. Zreszta jesli twoje maleństwo ma juz rok a wy dopiero zaczniecie starania to nie bedzie między nimi roku różnicy.

to nie bedzie rok po roku, tylko okolo dwa lata roznicy :D z doswiadczenia powiem ci tak: za: starszy nawet sie nei zorientuje ze zostal zdetronizowany, wiec sa duze szanse na brak zazdrosci i przepalow z tym zwiazanych dziecko uczy sie ze nei ejste pepkiem wrzechswiata i szybko uczy sie samodzielnosci (to starsze) w pieluchach babrzesz sie tylko raz, jednym ciagiem,a nie musisz sie decydowac na powrot jak juz z tego wyjdziesz dzieciaki maja szanse na swietny kontakt ze soba przyjecia urodzinowe (przynajmniej do pewnego czasu) mozna urzadzac "hurtem" dla tych samych kolegow i kolezanek przeciw: spore wyzwanie przez jakies pierwsze poltora roku mniej czasu dla starszego - czuje sie odsuniety od ciebie mniej czasu dla mlodszego - nie uczysz go az tyle ile uczylas starsze jak sie zajmujesz nimi razem to zabawy wychodza ci tak po srodku, tzn jak maja rok i 3 lata to zabawy dla 2 latka :) I ogolnie starsze dziecko zaczynasz traktowac jak "dorosle" bez wzgledu na to ile ma lat - z koniecznosci :D

no tak to bedzie dwa lata różnicy:)

szanta widże ty też masz dwoje dzieciaczków w krótkim odstepie,możesz mi powiedziec jak sobie radziłas z opieką nad synem będąc w ciąży z kolejnym dzidziusiem,bo wiadomo że niema już tyle swobody jak w ciąży z pierwszym dzieckiem.

Hej, powiem Wam tak. Moja siostra ma dzieci rok po roku. Teraz starsza ma 19 miesiecy, a mlodsza 8. Oczywiscie lekko nie bylo - teraz juz troszke lepiej jak starsza zaczela rozumiec, co sie do niej mowi ;) Czasami mozna wyjsc z siebie. To slowa mojej siostry. Mowi tez ze mimo wszystko sie cieszy, bo roznica mala. Prawie zadna. A i ona pozniej bedzie miala spokoj. Chciaz poczatki nie byly fajne. Dobrze jak jest ktos do pomocy. Ona ma swietnego meza.

tak jak i przed :) pracowalam, maly byl z opiekunka, a popoludniami po prostu sie nim zajmowalam- musial zrozumiec ze nie moge go nosic, no i w zasadzie tyle roznicy. I oczywiscie padalam na nos ze zmeczenia, ale to cos na co musisz sie przygotowac...