A ja zostane starą panną

korjonos, ja nie napisałam, że jest to mój wybór. Nie zale sie tez na mą nędzną dolę. Chyba źle przedstawilam swój problem. :/

Gdybys w odpowiednim czasie kogoś spotkała byłoby inaczej; teraz już za późno na zmiany, czas sie pogodzić z losem.

Cześć-wiesz ja mam podobną sytuację.Tez jestem prawie cały czas sama ale jakoś zaakceptowałam tą sytuację i jakoś to sobie jest..Nie twierdzę ze to jest decyzja na całe zycie bo nie wiadomo jak się poukłada to wszysko.Zawsze mialam problemy z relacjami na tej płaszczyznie,sięga to jeszcze czasów szkoły podstawowej.Tez mam takie wrazenie ze nie nadaje się do funkcjonowania w związku. zdaje sobie sprawe ze będzie mi ciężko się dostosować w przypadku zmiany sytuacji

Jeśli Tobie jest z tym dobrze, to nie wiem po co o tym dyskutować. Ja również jestem sam z wyboru, jestem starszy od Ciebie i nie zamierzam niczego w swoim życiu zmieniać, bo komuś coś się nie podoba.

ja kur.. tez nie mam szczescia w milosci. Nie chodzi o to, ze chce byc sama czy brzydze sie facetów ale albo zakochuje sie w niewlasciwych facetach albo we mnie bujaja sie faceci ktorzy mnie wogole nie pociągają. Chyba tez zostane stara panną...a moze nie :/

Ech, napisałam, że chyba źle przedstawilam swój problem. Teraz juz jestem pewna: zdecydowanie zle przedstawilam swój problem.

Jesli twój główny problem jest taki jak w pierwszym poscie to wiedz, że nikt nie lubi naruszania swojej sfery osobistej.

Panna S. jak bys sie zakochala w jakims facecie to na pewno nie brzydzila by Cie mysl o calowaniu z nim lecz bys tego pragnela. Widocznie na takiego nie trafilas. Ja mam 22 lata tak naprawde to zakochalam sie tylko raz ale mnozna to uznac za nieszczesliwa milosc ;P

Ktoś taki, ja tez nie mam zamiaru zmieniac swojego zycia tylko dlatego ze kmus sie cos nie podoba. Tylko troche mi zal babci bo od jakiegos czasu cos podejrzanie czesto zagaduje o slubach wnuczek swoich znajomych ;) scarlet1976, równiez zaakceptowalam swoją sytuacje i jest mi nawet z tym calkiem dobrze, milo i przytulnie. ;) Zastanawia mnie tylko, co jest we mnie nie tak.

olga.....77, nie jest tak zle :) Moze po prostu nie mialas szczescia, i tyle. Bede trzymac za ciebie kciuki, powodzenia :)

Kiedyś bylam zakochana w taki jednym facecie a mimo to brzydzilam sie. I wlasnie to mnie zastanawia. Takie zachowanie nie jest normalne, chyba.

Powiem ci ze ja się tez zastanawialam nad sobą gdzie lezy wina jak byłam na etapie ze chcialam kogoś poznać.Na początku doszukiwalam się winy w sobie ale potem wywnoskowalam ze ludzie mają wysokie wymagania,zwracają uwagę na wygląd, pracę itp pomimo tego ze mówią coś innego.To zawsze wypływa niestety-tylko nikt wprost tego nie mówi

ipojhpih

Krojonos, ale ja nie chcialam być dotykana nawet przez osobe na której mi zalezalo.

tez tak mialam poki nie spotkalam dziewczyny z ktora jestem szczesliwa :) wczesniej mialam chlopaka "z musu" ale to nie bylo TO

Cześć, mozemy sobie podać ręce. Jestem w takiej sytuacji jak Ty. Mam 19 lat, ale za pare miesiecy bede mieć 20 i jeszcze nigdy w życiu nie całowałam się z chłopakiem. Teraz mi tego brakuje, chciałabym się doweidzieć jak to jest. Ale.. z drugiej strony boję się, że gdyby do czegoś kiedyś doszło to nie potrafiłabym. Proszę, pomóżcie mi, bo ja już nie wiem co jest ze mną nie tak.

Niestety, ja Ci nie pomoge bo gdybym wiedziala jak to sama bym juz sobie dawno pomogla ;) Ale reke podaje :D (wysówa łapkę)

a moze to co czułaś do tego chłopaka było bardziej zauroczeniem, jakąś fascynacją dlatego taki był Twój stosunek do fizycznej bliskośći....

Wydaje mi sie, ze to nie bylo zauroczenie. Wczesniej byliśmy dobrymi znajomymi, pozniej przyjaciółmi. Dopiero pozniej, po okolo dwóch, trzech latach znajomości uświadomilam sobie, że jest mi zdecydowanie blizszy niz inni, ze jest wyjątkowy :) ze chce z nim spedzac jak najwiecej czasu, ze jestem - o zgrozo - zazdrosna, ze po prostu mi na nim zalezy.

Odpowiedzi na Twój dylemat powinnaś szukać w swej podświadomości.

Chociaż ze mna to chyba jednak jest gorzej niz z Tobą. Jestem totalną łamagą. Nie umiem tańczyć, ciagle cos mi wypda z rąk, przewracam się na prostej drodze, mam chyba problemy z błędnikiem, mam dziwne poczucie humoru tzn. inne niż większość ludzi, nie wiem jak się zachowywacw klubie, na dyskotece. Właśnie, powiedzcie mi co mam robić w klubie, gdy tańcze (jesli mozna to tak nazwać) i nagle podchodzi jakiś chłopak i kładzie mi ręce na biodrach. On chce tak tańczyć, a ja czuję się dziwnie. Po pierwsze to dla mnie jakby coś erotycznego, chociaż to nie zawsze tak wyglada. Alekolejnym moim dylematem jest to co pomyślą o mnie inni ludzie, na pewno, że jestem jakąś łatwa lafirynda, a ja taka nie jestem. Chociaż z drugiej strony większość dziewczyn tak tańczy w klubie z chłopakami. Zawsze mam taką sytuacje i nie wiem co robic. Gdy chce tańczyć na odległość to tez mi to nie wychodzi i wtedy wygladam już jak największe posmiewisko sali.

Moze sie wybiore na jakąś hipnoze? :) A tak na powaznie, zastanawialam sie juz nad tym wszystkim ale czym wiecej mysle tym mam wiekszy metlik w glowie.

Tylko nie piszcie zebym siedziała w domu i nie chodziła na zadne imprezy, bo przez to stanę się jeszcze większym dziwadłem.

". Brzydze sie na samą myśl. I nie wyobrazam sobie aby mnie ktoś dotykał. Gdziekolwiek. Zawsze taka byłam ale myślałam, że z wiekiem mi przejdzie" a przypadkowo ktoś cię nie bił w domu/podwórku/szkole albo nie molestował ostatecznie miałaś w dzieciństwie nadwagę? bo to chyba najczęstsze powody zstrachu przed dotykiem :O teżsięz nimkim nie będę całowac

dziewica czysta jak zakonnica, po części mam podobnie jak Ty, po części nie ;) Ja nie chodze na dyskoteki, do klubów. Tam jest za duzo ludzi. Nie lubie jak są tłumy. Piszesz o tym co masz robic jak Ci chlopak kładzie Ci rece na biodra... ja bym uciekła z krzykiem :D

"Tylko nie piszcie zebym siedziała w domu i nie chodziła na zadne imprezy, bo przez to stanę się jeszcze większym dziwadłem." Zgadzam sie. To dobrze, że wychodzisz i starasz sie z tym walczyc. Trzymam za Ciebie kciuki :)

oczywiscie nie namawiamy do siedzenia w domu wręcz przeciwnie:)ja bym tez chętnie gdzieś wyskoczyla bo juz trochę czasu minelo od mojego ostatniego bycia na baletach , towarzystwo sie jakoś rozpadło kazdy w swoją strone, juz rodziny itp i lipa jak nic a samemu to bez sensu...

Witajcie w klubie. Mam 25 lat i tak sie juz przyzwyczailam do bycia samej, ze wizja faceta dotykajacego mnie napawa mnie przerazeniem. Z jednej strony strasznie chcialabym miec bliska osobe, a z drugiej strony jak czasami zdarzy mi sie spotkac faceta, ktory patrzy na mnie "takim wzrokiem", to czuje do niego obrzydzenie. Niestety cwiercwieku samotnosci musialo odbic sie jakos na psychice...

"a przypadkowo ktoś cię nie bił w domu/podwórku/szkole albo nie molestował ostatecznie miałaś w dzieciństwie nadwagę? bo to chyba najczęstsze powody zstrachu przed dotykiem" Nikt mnie nie bił. Nikt mnie nie molestował. Waga w normie.

Czyli nie jestem sama :)