ojciec prowadzący młodą

W polskiej tradycji rodzice oddają dzieci podczas błogosławieństwa w domu. Po co jeszcze ten cyrk z prowadzeniem córki przed ołtarz przez ojca. Dwa razy ją oddaje? Tandeta z amerykańskich filmów.

Mi akurat ten zwyczaj sie podoba, tylko że trzeba mieć ,,normalnego'' ojca...............Ja ze swoim bym w życiu pod rękę nie poszła do ołtarza........

a mnie prowadzil ojciec. I wcale nie uwazam, ze to tandeta.

Sam chciał :)

dla kazdego co innego jest tandeta.cudownych rodzicow mam tez moze byc do tanca. tiolerancji troche kobieto u mnie nie bylo blogoslawienstwa pod rodzine a oficjalnie wczeniej wieczorem na kolacyjce - tak kameralnie a nie pod wujki i ciotki, a ojciec mnie prowadzil do oltarza to staropolski zwyczaj tak propo... i bez obrazania kogokolwiek nauczyc sie prosze zycia troche i tolerancji pzdr

oczywiscie ze piekne! zwyczaj polski czy nie, jesli sie komus podoba niech tak ma! mnie prowadzil tata, bylo niesamowicie...narzeczony uszanowal,nie mial nic przeciwko.a tata byl zaszczycony.

w czasach staropolskich (a potem - purytańsko-protestanckich, co z kolei zaowocowało hamarykańskimi serialami :-p ) prowadzenie Młodej przez tatusia wcale nie było efektem ojcowskiej miłości, tylko wręcz przeciwnie. Chodziło o to, by Panna Młoda nie dała dyla sprzed ołtarza i grzecznie poślubiła tego, którego jej w swej miłości i zapobiegliwości tatuś wybrał...

dla mnie to parodia...

A mnie to mało obchodzi czy sie to komuś podoba czy nie - mnie do slubu poprowadzi tata, nie wyobrażam sobie by mogło być inaczej ;P

stary i schorowany, ktorego niedlugo moze nie byc ze mna. Wyprowadzilam sie setki km od domu, dla niego bylo to baaaardzo wazne. I nie obchodzi mnie czy to sie komus podobalo czy nie. Sprawilam przyjemnosc ojcu, z ktorym jestem zwiazana emocjonalnie, a niewiele czasu mu pozostalo...

Więc po co błogosławieństwo w domu??? Nie przekonałyście mnie, nadal uważam, że to tandeta.

A czemu niby mamy cię przekonywać??? ty masz takie zdanie a my inne i po temacie...

Nawet jeśli to było tandetne to mam to w nosie, mój tata był bardzo szczęśliwy jak go o to poprosiłam i to jest najważniejsze.

to jest zwyczaj w religii protestanckiej , dlatego w Ameryce tak jest, to takie przekazywanie przez ojca swej córki w ręce męża przed ołtarzem co symbolizuje także przekazanie praw do córki na męża a w tradycji staropolskiej tak nie było, bo nawet jeśli ojciec przekazywał córkę innemu mężczyźnie , to odbywało się to w czasie błogosławieństwa albo przed kościołem, a przez kościół pannę młodą prowadził pan młody ale teraz gdy swiat się skurczył to i zwyczaje się mieszają, zwłaszcza jak się jakis zwyczaj wydaje dość atrakcyjny dlatego czasem niektórzy stosują prowadzenie przez ojca córki przed ołtarz i oddawanie innemu mężczyźnie , jest to widowiskowe i nie ma w tym nic złego... to trochę taka ceremonia ....troszkę mam zastrzeżenia do tego przekazywania ..jak jakiś przedmiot...ale chyba jestem przewrażliwiona

Nie jesteś przewrażliwiona, uważam dokładnie tak samo. Nikt mnie z rąk do rąk przekazywał nie będzie, nie jestem bezwolną kozą żeby mnie na targ prowadzić. Ale jak kto lubi, rzecz jasna.

A ja wiele bym dała żeby mój tata wogóle był na moim ślubie. Niestety tak nie będzie - zmarł 2 lata temu. Jak to piszę to łza mi się kręci w oku. Wiele z nas dałoby się pokroić za samą ich obecność I nawet jeśli to tandetne dla niektórych, zwyczaj protestancki czy nie, to nie ma to znaczenia. Należy to uszanować i tyle.

Ale o co chodzi z tym szanowaniem bo nie rozumiem?

hm zależy-to jest nawet fajne :) ale potem jak do tego dojdą dzieci niosące obrączki to już się cyrk robi, co za dużo to niezdrowo

Chodzi o to że nawet najbardziej tandetny pomysł należy uszanować. Może się to nie podobać, rzecz gustu ale to jest wybór młodych. A jak się nie podoba to nie powód do krytyki.

No przecież napisałam: "Ale jak kto lubi, rzecz jasna." Krytykuję nie ludzi, ale zwyczaj który mi się nie podoba i jego bezmyślne kopiowanie, bez znajomości jego znaczenia. A do tego mam prawo i nie czuję się winna stawiając sprawę w ten sposób.

Ludzie, żeby się przypodobac Amerykanom, Polacy znaczy się robią to samo :P Mnie się to nie podoba

mi też się to nie podoba, ale ze względów organizacyjnych, no bo zazwyczaj młodzi przyjeżdżają do kościoła razem, potem młody idzie do kościoła, a młoda czeka przed kościołem z ojcem aż wszystko się rozpocznie. Trochę to komicznie wygląda. Co innego, jakby młodzi przyjechali osobno. Młody już w kościele z gośćmi i księdzem i wtedy podjeżdża młoda z ojcem itd. To miałoby jeszcze sens.

A ja wychodze za mąż za rok..i do ołtarza poprowadzi mnie tata:)Każdy ma prawo miec swoje zdanie...a kulturalna dyskusja..polega na wysłuchaniu a nie obrażaniu drugiej strony:)ale zapomniałam..kultura??? na kafe???

W naszej tradycji jest błogosławieństwo w domu, a potem powitanie młodych na sali weselnej przez rodziców. Ma to wszystko spójność organizacyjną i symboliczną: rodzina żegna dzieci i daje im błogosławieństwo na drogę, którą przechodzą sami. Do ołtarza podchodzą razem i razem od niego odchodzą, "po drodze" zmieniając stan cywilny i status społeczny. Potem rodzina znowu wita dzieci na sali, ale już nie jako pannę i kawalera, ale męża i żonę. Etap w kościele należy tylko do młodej pary, bo to rytuał przejścia. Ojciec prowadzący młodą też ma swoją symbolikę, ale zupełnie do tej całej koncepcji nie pasuje. Bo jak: rodzice wyprawiają młodych w nową życiową drogę, a potem tatuś jeszcze dodatkowo odprowadza córkę? To ma sens, jak już ktoś pisał, jeśli młodzi przybywają do kościoła osobno, jeśli cały rytuał jest inaczej zorganizowany. Odprowadzanie córki gryzie się sensem z błogosławieniem narzeczonych i tyle.

Karina jeśli obrażaniem jest dla Ciebie przedstawienie swojego poglądu, który jest inny niż Twój to faktycznie masz problem. Bo ja w tym topiku niczego obraźliwego nie dostrzegam.

a dla mnie prowadznie ojca pod ołtarz jest piekna i nadzwyczajan tradycja:) ... niestety u mnie to nie przejdzie ... ludzie doszli by do wniosku, ze nam juz calkiem odbiło! :|Boze spoleczenstwo jak za 'króla ćwieka' :D ... dramat ogolny.. poza tym moj A. jak uslyszal moj pomysl to o malo sie nogami nie przezegnal - dlaczego? :D bo powiedzial, ze dostanie zawalu jak bedzie tam musial sam czekac pod tym ołtarzem:D ... juz bylam bliska przekonania go do mojegopomyslau, ale rzeczy czystko formalne i urzedowe nie pozwoliy mi zrealizowac mojego pomyslu:( BÓL... :)

jak sie bierze slub koscielny to wypadało by znac jego liturgie i znaczenie kazdego gestu, bo jesli wg. was sakrament to tylko wypowiedzenie slow przysiegi to znaczy to dla was tylko pusty gest nie chce tu nikogo krytykowac badz na kogokolwiek naskakiwac- kazda z was zrobi jak uwaza, ale przejscie obojga narzeczonych od drzwi kosciola, za ksiedzem i krzyzem pod ołtarz jest integralna czescia liturgii sakramentu malzenstwa. kazdy sakrament, jako doniosłe wydarzenie w zyciu kosciola katolickiego czczony jest procesja poprzedzajaca msze, i przejscie mlodych do ołtarza jest wlasnie ta procesja, przejscie p.mlodej z ojcem jest juz pobawione tej symboliki, bo nie kroczy przed nimi ksiadz z krzyzem. po to wlasnie w domu p. mlodej odbywa sie blogoslawienstwo rodzicow, zeby elementu oddania corki nie bylo juz w kosciele. nie mowie tu o slubach w innych wyznaniach , ale w kosciele kat. przejscie mlodych wspolnie pod oltarz na glebokie znaczenie liturgiczne. wiec jesli ktos sie decyduje na slub koscielny, to moim zdaniem powinien go przyjac wg pelnej liturgii a nie wybierajac sobie te elementy ktore najbardziej mu odpowiadaja

W moich osobistych odczuciach o wiele wieksza "szopka" jest blogoslawienstwo w domu niz poprowadzenie panny mlodej przez ojca do oltarza. Przepraszam jesli kogos obrazam tak piszac. Po prostu nigdy sie z rodzicami nie modlilam, tym bardziej z przyszlymi tesciami. Nigdy nie spiewamy razem koled. W kosciele razem bylismy tylko kilka razy, wiekszosc na pogrzebach. I nie wyobrazam sobie teraz, ze zbieramy sie w domu, ja mam kleknac, a rodzice i tesciowie beda odmawiac jakies blogoslwienstwa i kreslic nam krzyzyki na czole. jest to dla mnie tak starsznie nienaturalna sytuacja, ze naprawde ciezko mi to sobie wyobrazic. najchetniej ominelabym blogoslawienstwo, ale ta "tradycja" jest jakby mocno zakorzeniona i prawdopodobnie wypada jednak to zrobic. Jesli chodzi natomiast o prowadzenie do oltarza. Z jednej strony chcialabym juz isc prosto z narzeczonym, z drugiej str z tata i wiem jaki zaszczyt i ogromna przyjemnosc bylyby to dla mojego taty. I ja tego nie widze, ze "ojciec oddaje corke", ja to widze bardziej "ojciec prowadzi corke", dla taty to bardzo wazny dzien, jego mala coreczka ma juz nowego mezczyzne i tata chetnie z nia w te strone pojdzie. ja to odczuwam jako bardzo wzruszajacy moment. Nie ma tu zadych modlitw, gestow, krzyzykow, sztucznosci ... po prostu tata idzie z corka do narzeczonego. prosta rzecz, a ma dla mnie jakos wieksza sile niz to blogoslawaienstwo. To rzecz jasna moje osobiste odczucia i w zadnym wypadku nie chcialabym nikogo obrazic. pozdrawiam

mnie prowadzil ojciec do oltarza ale nie mielismy blogoslawienstwa :) moj maz zobaczyl mnie dopiero w kosciele:) wszystko sie udalo i nie zaluje ze tak to zorganizowalismy.