To miłość?

Jestem z moim chłopakiem od prawie dwóch lat. Przez pierwszy rok było cudownie, ale potem zaczęły się schody. Zaczął mnie kontrolować. Nie mogłam mieć przyjaciół, z nimi wychodzić. Nic. Mówił, że robi to dlatego, bo tak mnie kocha, że nie zniósł by tego, gdybym kogoś poznała. Później do tego wszystkiego doszły kłótnie. Bo mam dość kontroli, tego, ze nie mam nawet chwili dla siebie. Gdy oblał maturę, obwiniał mnie bo go nie przygotowałam ^^. Kłóci się o najmniejszą rzecz. na przykład to, że nie moge się z nim codziennie widywać. Obwinia mnie o wszystko. w czasie kłótni nawet zaczął mnie szarpać i boję się, że potem może dość do czegoś więcej. gdy chodzi o seks. nie mogę. Nie potrafię. Nie chcę tej bliskości. On tego nie potrafi zrozumieć. Mówi mi, że oszalałam, etc. Czuję, że się wypaliłam. nie potrafię znieść Jego dotyku, pocałunków. denerwuje mnie jego poczucie humoru i to, że zawsze on jest najmądrzejszy. Tyle, że boję się z nim zerwać. Był w szpitalu. podejrzewano u niego raka. teraz pod żadnym pozorem nie można go denerwować, a on tu wykorzystuje jak tylko może. Nie jest potworem, jest też tak, że potrafi być miły i w ogóle. Widać, że mu na mnie zależy. tyle że ja już nie kocham. najgorsze jest, że zaczął wspominać o zaręczynach. nie wiem co mam robić. Chciałabym skończyć to wszystko, ale boję się, że znowu trafi do szpitala. Przeze mnie. trochę mi go żal..

Moim zdaniem to nie milosc a manipulacja Twoimi uczuciami. Zostaw go i zyj swoim zyciem. I nie przejmuj sie psychopata.

zerwij bo to facet egiosta i furiat a ze nie moze sie denerwowac? ty tez nie mozesz jestes kobieta w koncu jestes delikatniejsza.