Pracoholicy - dobre i złe strony

Dużo tematów jest narzekań dziewczyn jako by ich chłopcy są leniami i nierobami. Ale też jest wiele facetów co żyją pracą. Macie styczność z takimi?

Mój ojciec był i jest pracoholikiem. Nie wiem jak teraz matka sobie z tym radzi, ale jednak trochę mnie to krzywdziło, gdy byłam dzieckiem i mam teraz uraz na psychice :(

Dlaczego z tego masz uraz na psychice?

U mnie jest chyba na odwrot;) U mnie w zwiazku to chyba ja jestem pracoholikiem;) Niestety mam taka prace, ze mam nieustabilizowane godziny pracy. Czesto mam nocne dyzury, czasem dostaje telefon o 3 nad ranem, ze byl np, wypadek i bieguskiem musze leciec do szpitala. Mam jednak jedna zasade. Przynajmniej jeden dzien w tygodniu jest tylko dla mnie i mojego meza..nawet jakby swiat sie walil to wylaczam telefon i mnie nie ma dla nikogo.

Bo niby miałam ojca, ale i tak ciągle go nie było, bo wynajdywał sobie różne zajęcia, a jak już był w domu to albo było "cicho, bo oglądam tv" lub "daj mi spokój, zmęczony jestem". I teraz to się przekłada na moje kontakty z facetami :/

A najlepsze jest to, że sama odziedziczyłam po nim ten pracoholizm.