jak poradzić sobie z obżarstwem w stresujących sytuacjach?

jestem szczupła, jem niewiele, czasami potrafię wyżyć cały dzień na butelce wody, mam jakieś upośledzenie ośrodka głodu pewnie. dopiero kiedy przeżywam stres czy silne emocje, nie wiem gniew, euforię, radość, rzucam się na żarcie i to dosłownie z trzęsącymi się łapami! nie zwracałam na to uwagi do czasu aż po kłótni z kumplem na gg zaczęłam pochłaniać ciasteczka, a współlokatorka strzeliła mnie po głowie, bo byłam tak pochłonięta wyciąganiem ciastek z opakowania, że świata poza nimi nie widziałam. mordę miałam wypchaną do granic możliwości, a nie słyszałam kompletnie niczego, nawet tego, że koleżanka wrzeszczy do mnie już kilka minut :o nie panuję nad tym, mózg mi się wyłącza, odreagowuję obżeraniem się, a potem płaczę, bo pieniądze na jedzenie to sumy gigantyczne. czy jest jakiś sposób, żeby z tym wygrać bez interwencji psychologa/psychiatry? :P