zaczyna mi sie podobac moj kolega z GRUPY

Taaa, bierzcie się za zajętego, na pewno dobrze na tym wyjdziecie... ;/

kurczę, ja mam trochę inny problem - nie mam pojęcia jak go zagadać. chłopak ten studiuje ze mną na tym samym wydziale, no ale na innym kierunku. spotykamy się czasem wzrokiem, czasem też wymienimy się uśmiechem, ale to tyle :( wiem, że jest nieśmiały. nawet ostatnio przyłapał mnie, że mu się przyglądam (bezwiednie człowiek się zagapi ;P) i od tej pory stara się nie patrzeć w moim kierunku... hmmm może mnie się tylko uroiło i nie warto się zbłaźniać...

bedzie chcial to cos z tym zrobi. nie sluchaj tych, co kaza robic pierwszy krok.

i wyszło tak że ostatni rok to masakra była... skończyło się tak że zostawił mnie bo niby na niego nie zasługuję (czytaj dla innej) a potem oglądałam jak przymila się do innych panien na moich oczach... chyba tylko po to żeby mi na złość zrobić... koniec końców jego nowa panna biegała sobie z nami na zajęcia z brzuchem a ja wyłam w poduszkę i piłam bo tak ślepo zakochana byłam...

ehhh no to już mogę sobie odpuścić. trzeba się pogodzić ze swoją samotnością...

Tak, nic nie róbcie, siedzcie w domu z kotem do czterdziestki. Kolejne królewny z drewna, którym korona z głowy spadnie, jak się uśmiechną do chłopaka i zagadają.

Jak wolny- bierzcie się za niego, ale za zajętego nie radzę (to do koleżanki "no i mnie wzielo") :O

temaciku

Nie bierz du.py z własnej grupy, i tyle w temacie :P

Cholera, wzięło i mnie, a najśmieszniejsze, że już 2 i pół roku za nami, a tu tak, w sumie nagle nie nagle, ale jakoś bardziej... I na nic szans nie ma, bo on zajęty, a jakże. Ale tak mi się z nim fajnie gada, o wszystkim, swobodnie, żartuje, jak dawno z nikim. I dziwnym trafem praktycznie w każdej rozmowie jakieś podteksty, aluzje... Uśmiech ma nieziemski, a w oczach to normalnie można się rozpływać. Dawno z taką chęcią na zajęcia nie chodziłam i się tak nie uśmiechałam. Dobra, a teraz jeździjcie po mnie, żem głupia kretynka :P