Straciłam chęć do życia, bo on był dla mnei wszystkim...

Trzy lata temu rozstałam się z chłopakiem. Właściwie to on się ze mną rozstał, chociaż mieliśmy wspólne plany i marzenia. Tak mi się wydawało. od tamtej pory czuje się jak wydmuszka. jestem skorupką, ale tego co było w środku już nie ma. Nie umiem się cieszyć, być szczęśliwa, współczuć, ani kochać. To mnie przeraża i czasami chcę umrzeć. Chce umrzeć, bo on ciągle się do mnie odzywa. Udaje przyjaciela, a ja udaje, że jest mi z tym dobrze. Nie umiem go wymazać z mojego życia, a jednocześnie wiem, że nie powinnam mu na to pozwalać. jestem za słaba, żeby stracić go całkowicie.

nie bój nic, zapomnisz ... ale musisz chcieć go wymazać ze swojego życia, a nie jak teraz zatrzymywać w myślach.

zrób sobie terapię wstrząsową - np. alkohol , imprezki... zmień klimat, otoczenie, wyjedź za granicę , wszystko jest dla ludzi i każdego da się zapomnieć... przecież miłość to tylko fikcja i stan umysłu...

i rób wszystko co możliwe by go nie widywać, by z nim nie rozmawiać ! Będziesz spokojniejsza i szybciej zapomnisz.