czego mi brakuje

Mieszkam za granica od 10 lat. I wiecie czego mi najbardziej brakuje? Czegos, czego nauczylam sie w Polsce, w dziecinstwie i mlodosci. Ciepla i bliskosci miedzy kobietami... Moze to zabrzmi dziwnie, hi hi. Nie narzekam na brak przyjaciol, absolutnie nie. Ale brakuje mi tych cieplych rozmow, wzajemnego zainteresowania problemami, czasami przytulenie i pocieszenia jak zycie nie uklada sie tak jak by sie chcialo. Mam wrazenie, ze moje znajomosci tutaj nigdy nie przekrocza pewnej granicy, bo to nie wypada, bo innych nie nalezy swoimi problemami nudzic. Lepiej pojsc do psychologa, hi hi. Wiec po prostu, polskie dziewczyny, jestescie super, bo potraficie tyle dac, wysluchac, zrozumiec i potarficie tez o swoich problemach opowiadac i dzielic sie doswiadczeniami. Czy ktos mysli w podobny sposob?

to nie zalezy od narodowosci ale od charakteru czlowieka, mam pare kolezanek polek i angielek i nie widze zadnej roznicy z kazda mozna pogadac o wszystkim, wystarczy dobry kontakt i to samo podejscie do zycia

A faceta posiadasz?

nawet nie jedngo ;)