Od ciąży odpycha mnie myśl objawów ciążowych...

Witam. Z moim partnerem jestem już 2,5 lat , od roku myślałam pozytywnie o dziecku. Kochaliśmy się bez zabezpieczenia w dni płodne, zdarzało się też że zastosowaliśmy metodę "przerwaną". I i tak nie zaszłam. Kochanie się stosując samą tą metodę "przerwaną" trwało jeszcze + 0,5 roku . W tym tygodniu zaczą mi się okres + mam grypę. Walczę cały tydzień z brakiem apetytu i nudnościami, wymiotami... I gdy sobie pomyślałam że w ciąży mogłabym przechodzić to samo... To odkładam dzieci na następne 10 lat... Te "objawy" są koszmarne...

mnie odpycha myśl o porodzie, i męczeniu się z tymi wszystkimi objawami;/

Miłe to nie jest, to prawda, ale weź pod uwagę, że bardzo wiele kobiet nie ma takich objawów ciąży i nawet nie wiedzą co to wymioty i poranne nudności. Kto wie, czy nie okażesz się jedną z nich?:) Poza tym skoro od chęci posiadania dziecka odstrasza cię parę miesięcy złego samopoczucia i to tak skutecznie, że odstawiasz to "na 10 lat", to chyba jednak nie jesteś gotowa na dziecko i odłożenie tej sprawy daleko w czasie to dobry pomysł.

U mnie ciąża przebiegała ok.:), teraz planuję drugą (namawiam męża), już coraz bardziej mi się udaje :) być może zaczniemy starania w maju :) Co się nie robi dla brzdąców wspaniałych cudowna sprawa...

Może i masz rację :)

Ja jestem w 12 tygodniu ciąży ,i 24/7 męczą mnie nudności!!! nic jeść kompletnie nie mogę bo zwracam ... Schudłam już ze 3 kg ! I do tego te wypryski na twarzy !

Ja o ciąży dowiedziałam sie dopiero jak w 6 tygodniu byłam;) Wcześniej cos tam mnie muliło, było mi troche niedobrze, ale myślaąłm że może czymś się strułam. W sumie całe "atrakcje" trwały może ze 2 tygodnie, i tylko rano, nie wymiotowałam ani razu, troszkę mdliło i to wszystko. Teraz jestem w 3 miesiącu i czuje się super:) A to moja 1sza ciąża.

A jaa to mam chyba wszystkie objawy i nie polecam! nudności, wymioty, ślinotok, zgaga. Występują głównie rano, choć czasami dokuczają przez cały dzień. Jestem też wyczulona na zapachy,nadmierna męczliwość i senność,zmęczenie, drażliwość, nadpobudliwość, bolesność gruczołów piersiowych ............

Ola jestem tego samego zdania co Ty ! Chciałam mieć dziecko , a gdy już zaszłam w ciążę to poroniłam w 10 tyg... Ale objawy już miałam i były nie znośne !!! Nie chce tego drugi raz przeżywać , przynajmniej na jakiś czas....Pozdrawiam.

Wszytko da sie przeżyć.

a ja przez pierwsze 7 m-cy nie miałam żadnych niekorzystnych objawów. Wręcz przeciwnie - czułam się rewelacyjnie, atrakcyjnie, byłam szczęśliwa i pełna energii - więc nie każdy przechodzi katusze !! Dwa ostatnie miesiące były dla mnie męczące, ale to głównie przez nawracające infekcje pęcherza - ale do tego to miałam skłonność również przed ciążą.

ja nie miałam ch objawów ciąży, po prostu przestałam miesiączkować i promieniałam bardzo, bylam chodzącym szczęściem i już wiedziałam, ze nie jestem sama:) a poród - poszłam na łatwiznę i załatwiłam sobie cc :)

Ja nie chce nigdy mieć dzieci !! :D To tyle wyręczeń, odpowiedzialności , nerwów, i ani chwili wolnej dla siebie!!! I po co to komu? jak i tak gdy dziecko podrośnie to wyklinać nas będzie i drzeć się na nas za wszystko?! Takie są dziś nastolatki i to środowisko ich tak ukształtuje tak jak kształtuje ich osobowość teraz ! My nic nie zobimy... A potem i tak z domu pójdą lub jak cycu z kiepskich będzie w domu bezrobotny siedział haha;P

Mój partner też oznajmił że dzieci mieć na razie nie chce , dobrze że i inne kobiety odkładają to na później i że nie jestem sama:)

A ile ty masz lat ? żeby się nie okazało że za te 10 lat będzie za późno na dziecko....

Mam 21 lat.

To w porządku . Ja na twoim miejscu zrobiłabym sobie bobasa przez 30 :)

jeżeli chodzi o brak czasu to nie do końca wygląda to tak, że nie mamy go jak już się dziecko urodzi. Oczywiście mówię o dziecku w miarę grzecznym, które nie potrzebuje 100% uwagi, nie ma kolek....Wiadomo, opieka jest dość intensywna i zabiera sporo czasu, ale w takiej sytuacji kobieta jest mega organizacyjna i to co kiedyś zajmowało np 2 godziny teraz robi w 30 minut. I nie zastanawiasz się nad tym, że przyspieszasz ze wszystkim byle się wyrobić jak dziecko śpi. Organizm tak przestawia się na nowy rytm, że jest to dla Ciebie bardzo naturalne. Przynajmniej ja tak mam.

do straszny kour --> ja mam tak samo:) życie ma teraz inny wymiar:)

Ja nie chcę nikogo na dziecko namawiać, bo to indywidualna decyzja na całe życie, ale naprawdę to wszystko co z dzieckiem związane zupełnie inaczej wygląda z perspektywy osoby bezdzietnej. Takiej osobie może się wydawać, ze małe dziecko w domu to nieustający młyn, zmęczona i sfrustrowana mama, bezsenność i brak czasu na wszystko inne. Ale w rzeczywistości tak nie jest i wszystko co robisz poza opieką nad dzieckiem bardziej cieszy, bo bardziej to doceniasz i nie traktujesz jak normę. A zajmowanie się własnym dzieckiem jest mega ciekawe i różni się ogromnie od zajmowania się dzieckiem siostry czy koleżanki :)