Chyba będę mieć synka i...się boję

W mojej rodzinie zawsze była mama, tata, siostra i ja. Czyli mały babiniec. Teraz lekarka powiedziała, że na 90% urodzę chłopca. W sumie dla mnie nieważna jest płeć, ważne żeby dziecko było całe i zdrowe. Ale przestraszyłam się. Siostra jest ode mnie o 7 lat młodsza, troszkę pomagałam przy jej pielęgnacji. Natomiast w ogóle nie wiem, jak opiekować się chłopcem... Czy sobie poradzę? Mam sto tysięcy wątpliwości. Wiem, że jakoś dam radę, ale ile błędów przy tym popełnię? :(

kazda matka popelnia bledy - zarowno przy wychowaniu dziewczynek jak i chlopcow podobno chlopcow jest wychowac latwiej ;)

Może i tak, ale mnie przeraża cała pielęgnacja niemowlęcia, czytam o jakimś odciąganiu napletka i... :o

Troszkę przesadzasz :-) Nie martw się na zapas. Powodzenia, dasz radę. Ja mam dwóch synów, a kuzynka cztery dziewuszki. Ważne, żeby dziecko było kochane, a będzie rosło jak na drożdżach :-)

Uważam że jednak opieka nad chłopcem jest znacznie trudniejsza. U dziewczynki miejsc intymnych się nie rusza po prostu, przetsze się delikatnie i tyle.Moja siostra ma syna i też było coś z tym napletkiem, raz za mocno pociągnęła i coś tam mu uszkodziła.

powie co jak masz robić. po to masz język zeby się jej o wszystko wypytać:)

a ja nie naciągam napletka

nic się nie bój! zapytasz lekarki, czy położnej i wszystko ci pokarze! jeszcze w szpitalu możesz poprosić o wskazówki. ja nie robie nic z napletkiem. nasza lekarka mówi żeby go nie ruszać, to nie ruszam :P

Bardzo dziękuję za porady. Może faktycznie za bardzo panikuję...

Akurat pielęgnacja chłopczyka jest wg mnie prostsza:) Ja też nic nie "naciągam" u synka, to jakiś chory pomysł.

jest o wiele łatwiejsza niz dziewczynki, nie masz co sie obawiać.

ja też się bałam,identycznie,bo mam córkę i nie miałam brata.w rodzinie same małe dziewczynki...a teraz szaleję ze szczęścia i nawet przestał mi się podobać różowy kolor,Tobie też psychika się przestawi,zobaczysz.Jak widzę gdzieś małego chłopca to oczu nie mogę oderwać i uwielbiam niebieski kolor,zielny i chłopięce ciuszki podobają mi się bardzo....po strachu nie ma śladu...czekam z utęsknieniem na małego brojarza-kopie niesamowicie,córcia tak nie kopała

No, mój też nieźle potrafi kopnąć ;) Jestem dopiero w 22 tygodniu, ale już nie raz było tak, że brzuch mi się wyginał od kopniaków. Chociaż są też takie dni, kiedy jest nad wyraz spokojny. Ale dziś do nich nie należy ;) Aaa...co ma być, to będzie - mam fajną teściową, a skoro wychowała syna, to chyba mi pomoże :)

Jestem w 32 tyg i też spodziewam się chłopczyka;-)Co prawda to prawda,jak mały kopnie to czuję jakby mnie ktoś po żebrach kopał.Ale jak powiedział mój mąż jeszcze troszkę i w bet będzie kopał;-)

Miałam takie same obawy. Mam dwie siostry i jakoś bałam się że nie będę miała pojęcia jak zajmować się chłopcem. Jeśli chodzi o higienę to jest to bez porównania łatwiejsze niż przy dziewczynce jak się okazało. Nie odparzają go pieluchy, nie łapie zakażeń dróg moczowych. Cudo. Jeśli chodzi o resztę to ja na razie niczym się od córki nie różni. Może tylko tym, ze córka nie miała aż takiej wyobraźni żeby wyjąć z szafki dwie pokrywki i udawać ze to talerze do grania, albo wspinać się po stołku i wyjadać chomikowi słonecznik z miseczki.... ale nie wiem czy to kwestia płci czy po prostu łobuziak mi się trafił :D

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4290615