WYMIOTY U 11 TYGODNIOWEJ DZIEWCZYNKI

Hej, moja córcia jutro kończy 11 tygodni. Od kilku dni wymiotuje. Nie po każdym karmieniu, ale wymiotuje. Zazwyczaj jak ją podnoszę żeby się odbiło to albo zaraz po odbiciu, albo przed bądź po jakimś czasie. Nie są to chlustające wymioty jak wcześniej kiedy przechodzila rotawirusa (miala 2 tygodnie). Ogólnie jest wesoła, ruchliwa. Podczas pobytu w szpitalu na rotawirusa miala 2 razy robione USG jamy brzusznej więc wykluczam problem z jelitami i żołądkiem. Dodam, że karmie sztucznie. Co może być tego powodem?

*** ciebie wie.

ulewa ej się , może jest przekarmiona lekko. Moja jak ulewała to na pół pokoju :):):)

to nie przypomina ulewań, ulewania też miewa, ale to są wymioty.

Skoro nie chlusta i wymiotuje po jedzeniu, a dziecko zdrowe, to takie gwaltowne ulewanie. Albo ja przekarmiasz albo mala je zbyt lapczywie i polyka duzo powietrza. Sprobuj robic przerwe w polowie karmienia na odbicie, a potem kolejny raz podnies do odbicia po karmieniu. Sprawdz czy dziurka w smoczku nie jest zbyt duza. Karm trzymajac dziecko w pozycji bardziej polsiedzacej niz lezacej.

wiesz lucyjka dobrze mówi z tymi przerwami. Ja tak karmiłam małą bo ulewała masakratycznie. Nawet w szpitalu sie znalazła bo myślałam ze to wymioty właśnie :) Ale sposób lucyjki świetny, często robić przerwy w karmieniu. Wymioty są chlustające, gwałtowne. Ulewanie to tam sobie wiesz, z buźki pocieknie czasem wiecej, czasem mniej :) A czasami trzeba podłoge powycierać nawet ;)

Z doświadczenia śmiem twiedzić, że Mała nie wymiotuje aulewa. Wymioty są charakteystyczne. Chlust pod ciśnieniem. W kwestii ulewania to jednemu Dzieciowi tylko pocieknie kącikiem ust, inne wydali większą ilość jedzonka. Jeśli Mała jest żywotna, zachowuje się normalnie, to - znów z doświadczenia - nie ma powodów do niepokoju. Moje ulewały tak, że nie nadążałam z praniem, a po każdym posiłku miałam pod ręką szmatkę do podłogi. Że już nie wspomnę o prawie codziennej zmianie pościeli:). Ale u mnie to trochę inna bajka............pt. WCZEŚNIAKI! Jeśli się niepokoisz zdecydowanie skonsultuj się z lekarzem pediatrą. Myślę, że to najlepszy sposób byś się nie martwiła.