Mam fobię społeczną. Ktoś chce się przyłączyć?

A poza tym jestem posiadaczką zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Nikt oprócz mnie o tym nie wie. Moja rodzina myśli, że jestem nieśmiała, a to jest bardzo często mylone z fobią. Nigdy nie byłam u lekarza, ale dużo czytam i rozpoznaję u siebie wszystkie objawy. Czerwienienie się, drżenie rąk, wychodzenie z domu tylko wtedy, kiedy naprawdę muszę. Do tego wykonywanie jakiejś czynności kilka razy przed strachem, że coś się stanie. Wiem, że powinnam iść do lekarza, bo tak na dłuższą metę nie da się żyć, ale ja nie potrafię z nikim o tym porozmawiać. Nawet z rodzicami:( Może jak sobie z kimś poklikam to będzie mi łatwiej coś z tym zrobić...

No tak. Wszystko co tu wymieniłaś mogę przypisać sobie. Święta spędzę właściwie sama. To znaczy Wigilę z rodzicami i bratem, a w nąstępne dni zostaję w domu:( Nie wyobrażam sobie inaczej.

ja bym w ogóle nie poszedł na imprezę a nikogo to od lattttttt nie poznałem

ja te znie odbieram numerow, jak wychodze z domu, i slysze ze na klatce ktos stoi albo sasiad wychodzi te z z domu, to wracam i czekam az on pojdzie zeby sie znim nie spotkac. jak ide chodnikiem i widze ze z naprzeciwka ktos sie zbliza i bedziemy musieli sie zobaczyc i minac to przechodze na druga strone. jak ide z kims do jakiegos lokalu, nie ma szans zebym weszla pierwsza. nie wiem czy to socjofobia czy tylko patologiczna niesmialosc.

:D

ja tak mamtej pory z tymi p-luytkami, a co gorsza, mam poczucie od zawsze ze moja prawa noga jest mocniejsza od lewej i jak ide do staram si ebardziej naciskac lewa, dla rownowagi,. ale i tak lewa nie ma szans z prawa i ciagle zawsze mimo wszystko czuje przewage prawej :[

Najbardziej przeszkadza mi drżenie rąk:( Idę załatwić coś do urzędu i obsługują mnie przemiłe babki, a mimo to łapy trzęsą mi się na samą myśl o tym, że muszę chociaż by podpisać się na jakimś dokumencie. Już nie wspomnę o wypełnieniu czegokolwiek... Nie ma mowy o tym, żebym w jakimś bufecie kupiła coś do picia w plastikowym kubeczku, bo i tak nie doniosę do stołu całej zawartości. Kiedy do domu przychodzą goście nienawidzę jak mama prosi mnie, żebym komuś podała np. talerz zupy... Masakra:(

wspolczuje Wam bo tez tak miałam ale kurde jakoś mi to przeszło.sama nie wiem jak ale przeszło i sie skonczyło.zyje pełną parą i juz nie mysle o tym co gdzie i jak.a byłam taka wystraszona.nie chodziłam do sklepów , nie rozmawialam prawie z nikim .bałam sie tak strasznie.od pół roku wszystko sie zmienilo.musialam dac rade wiec zaczelam robic wszystko na chama.bylam wszedzie ....zaczelam chodzic do sklepow nawet do tesco choc balam sie tam wchodzic.pchałam sie do kolejek nic mnie nie obchodzilo ze ktos sie gapi czy cos. musialam sie przelamac. zaczelam nawet lazic do banku ktorego sie panicznie balam! poszłam tam o tak z dupy zalozyc konto.i poszlo jak po masle! dzisiaj sie niczego nie boje.nie boje sie ludzi,sklepow,telefonów i co najwazniejsze jedzenia przy kims. oj to bylo straszne:o zycze wam dziewczyny zebyscie z tego jakos wyszly.i wesolych swiat a moze i z nowym rokiem zebyscie sie pozbyly tego paskudztwa....:)

a możesz podać jakaś strone internetową w tym temacie ?? bo ja się od zawsze zastanawiam, czy to fobia społeczna czy schizofrenia

Z płytkami chyba wszyscy mają problem. Ale ja z płytek zrezygnowałam od mometu zakupienia psa:) Teraz raczej wchodzę co drugi schodek, jak zamykam drzwi na klucz to kilka razy sprawdzam czy na pewno są zamknięte. Ojciec często się wydziera, że szarpię za klamkę:P Sprawdzam kurki od gazu. Pstrykam sobie kontaktami itp.

a to z klamkami i kurkami to nerwica natręctw. towarzyszy fobii społecznej....ale to mam dalej

Szczerze mówiąc nie zwracam uwagi na adresy stron. Po prostu jak coś mnie interesuje to wpisuję sobie dane zagadnienie w google i oblatuję wszystko po kolei:) Chociaż może zajrzyj do wikipedii.

ja kiedys w zyciu nawet w kolejce bym nie ustala 5 minut.zawsze wchodzilam do malych sklepow jak ludzi nie bylo....to bylo straszne

Jeżeli chodzi o ból fizyczny, że coś tam mają mi robić albo kolejki w slepach czy aptekach to nigdy nie miałam z tym problemów. Mogę spokojnie kłócić się tylko z moherami. Nie wiem z czego to wynika. Też nie lubię spotkań z ludźmi. Mój pies musi długo czekać za nim wyjdziemy z domu, bo akurat sąiadki gadają na klatce:) No i jak chodzi ksiądz po kolędzie to od kilku lat mnie nie widzi:D

dziewczyny a czym spowodowana jest Wasza fobia? z czego to sie wzieło?

Z czego się to wzięło? Ja zawsze byłam nieśmiałym dzieckiem, ale mimo wszystko potrafiłam odnaleźć się w różnych grupach społecznych. Probemy pojawiły się, gdy zaczęłam tyć. Wiadomo - były wyzwiska, brak akceptacji ze strony rówieśników itd. Chodziłam z domu do szkoły, ze szkoły do domu i tak cały czas. Nie pojawiałam się na szkolnych imprezach, nie jeździłam na wycieczki, nie poszłam na zakończenie gimnazjum, na studniówkę. Chciałam tylko przetrwać.

od tego że jest siębrzydkin i nieśmiałym dzieckiem w poslkij szkole początku lat 90 :O tylko się zastrzelić :O

bzdury opowiadasz ja te znie odbieram numerow, jak wychodze z domu, i slysze ze na klatce ktos stoi albo sasiad wychodzi te z z domu, to wracam i czekam az on pojdzie zeby sie znim nie spotkac. jak ide chodnikiem i widze ze z naprzeciwka ktos sie zbliza i bedziemy musieli sie zobaczyc i minac to przechodze na druga strone. jak ide z kims do jakiegos lokalu, nie ma szans zebym weszla pierwsza. nie wiem czy to socjofobia czy tylko patologiczna niesmialosc. z wiekiem niestety u mnie to postepuje. potrafię zawrócic na klatce gdy usłysze ze ktos idzie, NIGDY nie odezwałam sie do sasiadów poza "dzień dobry" jak juz musze, bo np. w sklepie udaje ze nie widze znajomych przechodzac do innej alejki

Ja nie odbieram głównie telefonu stacjonarnego. Jeżeli nie jestem sama w domu to komórkę wyciszam, bo wszyscy drą się na mnie, że dzwoni, a ja nie odbieram. Nie otwieram też drzwi, gdy ktoś puka i tu nie ma znaczenia czy jestem sama czy nie. Kilka miesięcy mój kuzyn przyszedł ze swoją narzeczoną zaprosić nas na ślub. Wzięłam zaproszenie i wyszłam bez słowa. Przesiedziałam w swoim pokoju ten cały czas, gdy oni u nas byli. Na pewno nie poczuli się miło, ale cóż mogłam na to poradzić?;(

Muszę już kończyć. Wesołych i zdrowych świąt wszystkim:)

najgorszym objawem fobii jest to cholernie drzenie rak i calego ciala. to mnie tak paralizuje i hamuje :-( jutro wigilia trzeba bedzie sie wykrecic od jedzenia barszczu przy stole. reszta jakos ujdzie

crazybitch-- jak ci sie udalo wyjsc z tego bagna? mials drzenia rak i ciala?

Może to nie na temet ale mam 21 lat i dalej nie mogę rozróżnić która to prawa strona, która lewa. Kierunki natomiast potrafię, dziwne nie? Nie dotykam klamek-brzydzę się-zawsze przez bluzkę, rękawiczkę itd. Nie zjem nic na mieście póki nie umyję rąk itd.

tak.miałam drżała mi cała głowa to było takie wstydliwe:( nawet myslalam o samobójstwie przez to.nie mogłam sie podpisywac ani plqacic przy kasie.nie moglam robic paznokci dziewczynom chociaz miałam sprzet i sprzedałam na allegro. szczerze Ci powiem nie mam pojecia jak to sobie poszło.wiem ze duzo mi pomogło ze mowilam o tym głosno.tzn. przestałam sie z tym kryc.powiedzialam mamie,chlopakowi i jakos przeszlo.no i tak jak pisalam wczesniej.wpychałam sie tam gdzie mialam najgorzej.im czesciej tym zaczelo to dla mnie byc normalne. np.bylam raz zalatwic ubezpieczenie i wiadomo trzebabylo sie podpisac na 2 kartkach.zaczelam sie trzasc wiec mowie tej babce ze przepraszam ale tak mam i nic nie poradze i ona na to ze ok.zebym sie wyluzowala i tak pogadalam z nia i przestalo.teraz chodze tam z usmiechem i pewna siebie.

to super ze udalo Ci sie pozbyc tego dziadostwa

hej fobicy jak przezywacie dzisiejszy dzien?

znowu bede musiala sie wykrecic od jedzenia barszczyku mowiac ze go nie lubie. ale chyba nie dam rady go zjesc ta trzesaca sie lapa :-(

:-(((((