Dzieli nas 15 lat... Czy to ma sens?

Dużo się słyszy o związkach w których jedna z osób jest starsza... Tak też było z moimi rodzicami... Mam 19 lat i 2 lata temu poznałam i zaprzyjaźniłam się z najwspanialszym facetem na świacie... Zostaliśmy najlepszemi przyjaciółmi mimo tego wieku, on był i jest dla mnie osobą, której mogę zaufać, powieżyć każdy sekret, pogadac z nim o wszystkim nawet o tym o czym nie pogadałabym z najlepszą psiapsiółą... Z dnia na dzień coraz bardziej zbliżaliśmy sie do siebie, każda minuta bez niego była dla mnie ogromna tęsknotą... tak rodziło się między nami uczucie... Dziś jest dla mnie najważniejszym facetem w życiu, któremu bez wahania mogę powiedziec KOCHAM CIĘ... On rozstał się z żoną, wzieli rozwód nie przeze mnie ich małżeństwo juz dawno nie miało sensu. Ciągłe kłamstwa, zdrady (ze mną jej nie zdradził, nie spałam z nim). I dzisiejszy mogłabym powiedziec najwspanialszy dzień kiedy mój ideał mówi mi, że jestem dla niego wyjątkową kobieta i teraz właśnie wie, że tylko ja się dla niego liczę. Tylko, ze ja mam jakis mega mętlik w głowie... nie wiem co mam zrobić... bo z jednej strony zależy mi na nim i kocham go... ale z drugiej strony nie wiem do końca czy to ten jeden jedyny, a nie chcę go ranić... tym bardziej, ze niedługo czeka mnie zmiana otoczenia, studia nowi znajomi... Nie boję się tego, że ludzie będą gadać bo będą tym bardziej, że mieszkamy w małej miejscowości... nie boje się tej róźnicy wieku, tylko nie wiem co będzie dalej... Co wy o tym wszystkim myślicie...?