Pomóżcie pogodzić się ze stratą!

To była miłość od pierwszego wejrzenia, jedyna i niepowtarzalna, mieszkaliśmy ze sobą 7 miesięcy.Czułam, że mnie kocha.Przeszkadzała mi jego była dziewczyna, która nie dawała mu żyć, pisała dzwoniła, chodziła do pracy, prosiłam aby to przerwał. Mówił, że to nie jego wina, że ona go kocha i że mam na jego punkcie obsesje.Wierze, że nie zdradzał mnie z nią.Postawiłam mu warunki - albo zakończy to definitywnie (odmówił, jak twierdził z przekory), albo ślub (wtedy by zrozumiała), albo się wyprowadza i spotykamy się nie mieszkając. Powiedziałam mu, że jeśli nie jest gotowy na małżeństwo (tak powiedział) to nie będzie miał żony bez zobowiązań i cicho czekał na inną. Mieliśmy przeciwko nam całą jego rodzinę (mam dziecko z pierwszego związku) ON ODSZEDŁ I NIE CHCE SIĘ SPOTYKAĆ, KOCHAM GO I NIE RADZE SOBIE, POMÓŻCIE MI TO ZROZUMIEĆ, TAK BARDZO BOLI!

Dlaczego tak postąpił...?

Niestety sama sobie odpowiedzialas. Postawilas diagnoze, i on przerazony odszedl. Mial "zone" bez zobowiazan. Przerabialam, tyle ze to on ma 3 dzieci. Kochalam. Mimo ze klama, zwodzii i manipulowal. W koncu kiedy sie okazalo ze chcialam tylko to milo zakonczyc i spotkac sie ze wszytskimi, zeby odzyskac twarz - tak mnie osmieszyl i upokorzyl, ze na koniec powiedzial, ze jestem bezboznikiem ... tak namotal, ze sama sie pogubilam nie warto - zostaw nie ma milosci od piwerwszego wejrzenia, nie wierze ! to tylko chemia

chcialas zmusic go do slubu?:OMoze gotowy jeszcze nie byl:)Wybacz ale rok to chyba zbyt krotko zeby sie z kim zwiazac na dobre i zle Sama sobie zawinilas:O

Nie chciałam zmuszać, nie słyszałaś rozmowy

ocenilam to co napisalas:) nie znosze jak ktos mi stawia warunki:O wogole to slowo to chyba ostatecznosc i balabym sie stawiac wszystko na ostrzu noza gdyz konsekwencja moglaby byc wlasnie taka:O zawsze sa inne wyjsci i watpie czy je wykorzystalas:(