Nieosiągalność

Witam. Czy to nie jest czasem tak, że co jest nieosiągalne tego bardziej pragniemy? Mam mały problem, może jest zbyt błahy aby o nim pisać,ale postanowilam sprobowac...Otuż w pewnej kawiarni nie daleko mnie do której ostatnio zaczęłam chodzić obsługiwał mnie pewien kelner. Przed wyjściem rozmawialismy troche,przedstawil sie i okazalo się, że jest szefem (lat ok.25) ... Po dniu rozomowy pare razy tam zaglądnęlm jeszcze ale oprocz zerkania na siebie nic sie nie wydarzyło. Zastanawiam sie czy do niego zagadać,ale też nei chce wyjść na nachalną nastolatke, naiwnie się zakochojuącą;/.... Zaznaczam ze mam 18lat. Co wy byście zrobili w tym kierunku? Próbowalibyście, czy odpuścili sobie? A jeśli tak to jak? Nawet nie wiem czy ejst zajęty.

Ktoś się wypowie?

Nikt? Nie mieliście podobnych sytuacji?

wracaj do ksiazek, gowniaro

Żałosne. Widać nikt nie potrafi to normalnie coś poradzić. Aż tak, to co napisałam wydaje się dziecinne??

Miałam podobną sytuację...Ale dałam sobie z tym wszytskim spokój. Często tak jest. Może z braku odwagi lub przejrzenia na oczy:)

??

jest zajęty

nie przezywaj.idz tam jeszcze raz z kolezanka,wykaze zainteresowanie pojdz sama