chcę się rozwieźć, ale się boję, że

nie dam rady, finansowo i fizycznie, że będę samotna, że już nigdy nikt mnie nie pokocha. Mam dwójkę dzieci, niebardzo mam gdzie odejść (jedynie do rodziców). Boję się tej walki o prawa do dzieci, jego zemst, bo taki typ, który będzie mi próbował upiepszyć życie. Ale już go prawie nie kocham, albo wcale nawet... Zniszczył wszystko. Nie chcę z nim być i jednocześnie nie potrafię odejść. Czyu ktoś też tak miał? Jak sobie poradziliście?

i nadal w tym tkwię...

dlaczeg tak zle o nim piszesz?? daj cos wiecej to ci poweim czy to ma sens

Kilka razy mnie uderzył, jest bardzo zazdrosny (nawet kontroluje mnie na naszej klasie) bezpodstawnie. Potrafi mnie zbluzgać okrutnymi słowami. Czasem jestem suką, czasem debilką. Ostatnio publicznie mi powiedział, że jak mnie kopnie w dupę to nie skręcę... Ciągle, nawet po kilka razy dziennie słyszę, że nic nie dostałam od swoich rodziców (chodzi o jakąś pomoc finansową czy rzeczową po ślubie), Nie pamięta o urodzinach, imieninach. Nie dostałam nic na gwiazdkę, bo według niego nie zasłużyłam... I wiele innych.

jakbym czytała o moim mężu:( też myślę o rozwodzie i to już od dawna, sama nie wiem dlaczego jeszcze w tym tkwię:|

trudna sprawa, rozwód zawsze powinien byc ostatecznoscia, zreszta nie ma sensu nabijac sadowej kasy, przyrozwodzie sie kłocicie a urzednicy w domu maja z was polewke....kobieta zawsze jest na wygranej pozycji jesli nie zdradzila, wydaje mi sie ze najlepszym wysciem bylaby separacja, jesli masz u kogo sie zatrzymac z dziecmi, to pozwolilo by mu ochłonac, w takim wypadku powrót uzaleznilabys od zmain jakie wprowadzi w swoim zyciu i czy je wprowadzi... chyba ze masz mozliwosc usuniecia jego z mieszkania na kilka miesiecy az sie zmieni

A czym chcesz się rozwozić? Wóz drabiniasty polecam.