Kadydat na męża

Zawsze uważałam, że jest ogromna różnica między idealnym mężem, a kimś do kogo czuje sie mnóstwo, czyli idealnym kochankiem. Dobry mąż ma chcarakter niedominujący, byłby świetnym ojcem, jest wykształcony, ambitny, spokojny, kocha Cię ponad wszystko i nie należy spodziewać się po nim zdrady..ani też większych emocji. Wiadomo jednak, że da Ci stabilizację i bezpieczeństwo. Taki właśnie jest mój obecny partner, który całkowicie wpasował się w powyższy stereotyp. Poznałam jednak kogoś, kto jest jego przeciwieństwem, czyli idealnym kochankiem, przystojny, dominujący, pełen energii, humoru i pasji. Świetnie się dogadujemy, zauroczyłam się w nim, ma powodzenie u kobiet. Zdaję sobie jednak sprawę, że ktoś taki nie nadaje sie do dłuzszego zwiazku a tym bardziej do zawiazku na cale zycie. Nie jest tak ambitny, jest szalony, spontaniczny, jest indywidualista i pewnie nadawałby sie na babiarza. Pytanie teraz, jak wybierac partnera na życie, wedlug rozsadku czy kierowac sie spontanicznoscia, uczuciami, nawet wtedy gdy mozna stracic wszystko?

chyba prawie każda kobieta w swoim rodzinnym domu źle została wychowana , ponieważ jej czytano bajeczki o księciu na złotym koniu, który księżniczkę ratuje z wieży i kobiety żyją w takim świecie bajek , w życiu dorosłym jak nie pojawi się taki książe z bajki to zostają żonami byle jakiego aby się tylko oświadczył i został ale chęć poznania rycerza z bajki to raczej każda kobieta tak ma i nawet jest gotowa rozpieniczyć fajny związek i pod mostem spać aby tylko z rycerzem z bajki być

Wiem, że tak jest, ale czy naprawde warto tak robić? Wiesz, co jest lepsze, dobry związek bez mega uczuć, czy większe emocje ale partner, ktory nie nadaje sie do stalego zwiazku i nie zapewni Ci stabilizacji?

a nie pustuła:o