Wiecznie ze mna jakis problem.

Od razu przejdę do rzeczy, a wiec: ciągle o czymś zapominam, jestem wiecznie zmęczona, nie mam ochoty na nic, mimo , że potrafię rysować to nigdy mi się nie chce. po prostu na samą myśl o rysowaniu dostaje jakiejś niechęci do wszystkiego. ogólnie, ciągle mi coś wypada z rąk, coś rozleje, potknę się, uderzę sie w głowę o tą samą szafkę kolejny raz. Po za tym jestem nie do życia, juz sie z tym pogodziłam, ale no nie za dobrze gotuje, zawsze to robię wolno, wiecznie sie spóźniam mimo, że wstane wcześniej, chodź często nie mam siły wstawać wcześniej, i śpie też do ostatniej chwili. Wiecznie mnie coś boli, to plecy to głowa. Ostatnio jestem strasznie nerwowa, na prawdę błahostka potrafi mnie wyprowadzić z równowagi. Już ja nie mam siły, wiele razy stosowałam różne próby zmian, to starałam sie uważać, tłumaczyć sobie w myślach to wszystko pozytywnie, i zapisywać na kartce te różne rzeczy, ale to na nic :( w połowie lutego ide na 1 wizyte do psychologa, musiałam na nia czekac 2 miesiące, na początku wydawało mi się to mało, ale z każdym dniem, coraz gorzej ten czas wytrzymuje, co ja moge zrobić,żeby jakoś nie zwariować do tego czasu. Może ktoś miał podobne doświadczenia i czy specjalista na prawdę jest w stanie mi pomóc i wyleczyć z tej beznadziejności???

http://listonic.pl/dagaa/choinka PLISSSSSSSSSSSSSSSS Do końca konkursu pozostało niewiele dni siostra jest na 4 miejscu pomóżcie dostać się jej na podium i kliknijcie, załóżcie własne choinki KLIKAĆ MOŻNA CODZIENNIE :)

nie wiem ile masz lat ale to albo menopauza albo okres dojrzewania...

świetna ta ostatnia rada, bo mam 20 lat :D

eee, tez kiedys tak zrzędziłam jak ty (teraz mam 27 lat), szczerze mówiąc to przejdzie ci z wiekiem, psycholog tu nie wiele zdziała, ktoś mi kiedyś powiedział WEŹ SIĘ W GARŚĆ!!! i faktycznie, to najlepsza rada. nie ma nigdy lekko w zyciu, zawsze jest najpierw pod górke, zeby pozniej mozna było sobie pobyć troche na gorze, potem znowu z niej spadasz itp. itd. w zyciu jak na ocenie usłanym falami, raz jest lepiej raz gorzej ;) znajdz sobie jakies hobby, zajecie, a niezdarnosc masz moze wrodzoną, tak jak ja, da sie z tym zyć ;D