nie potrafie odchodzic, zrywac znajmosci...to chore

np. po trzech miesiacach cos sie zaczyna dziac, wiem ze nie chce z facetem spedzic reszty zycia , ba nawet np.najblizszych swiat a mimo to nie moge calkowicie oderwac pepowiny od kogos kto badz co badz byl dla mnie dobry,spedzilismy jakies mile chwile. nawet gdy podejme decyzje o rozstaniu i powiem ja glosno, za moment jest mi jakos przykro i tesknie za cieplem i wtedy sie lamie... jak mam to zmienic ?:(

Hehe, też tak mam

i myślę, co by tu poradzić. Rozumiem też, że źle się czujesz z taką zależnością od kogoś i to na własne życzenie. Może, wiedząc, że tak jest, 100 razy się zastanów zanim się z kimś zwiążesz?

no w moim przypadku to jest masakra - np. podczas spotkania z facetem mysle sobie "o nie nie nie,co ja tu robie" a pozniej wracam do domu i juz jestem miekka pipa. uzalezniam sie chyba od zainteresowania,ciepla... podziwiam kobiety, ktore sa zdecydowane, wiedza czego chca i daza do tego...