moje życie się zatrzymało

Nic już nie sprawia mi radości. Żyję w ustalonym schemacie: praca-dom, dom-praca. Najgorsze są weekendy, które spędzam zupełnie samotnie, sam w obcym mieście.

no cieszę się, że mam, ale życie to przecież nie tylko praca. Kiedyś jakoś tak spontanicznie było co robić, a teraz pustka jakaś taka i nie ma do kogo się odezwać.

Kafe cie przygarnie :D

skąd jestes?

z Warszawy

A jaką masz pracę? Czy ciekawą?

niezbyt ciekawą. Myślisz, że jak się mieszka w Wawie to się zaraz jest gwiazdą telewizji?

A tak jeszcze na pocieszenie Ci powiem, że ja też wróciłam z pracy i nie mam do kogo się odezwać. I też samotny weekend przede mną ...

no wlasnie. co z dziewczynami?

Brown: sorry, nie wiedziałem, że jesteś dziewczyną. Nie mam swojego mieszkania, mieszkam z rodzicami.

ale napisales " sam w obcym mieście."

Niekoniecznie trzeba być gwiazdą TV, aby mieć ciekawą pracę. Ale ciekawa praca to ciekawi ludzie, z którymi miło się spędza czas. A weekend możesz przeznaczyć na odpoczynek (aktywny) :)

sam w obcym mieście to taka przenośnia. To, że mieszkam z rodzicami nie oznacza, że nie czuję się sam.

Nie masz znajomych z pracy? Może niektórzy z nich też czują się samotni i nawet o tym nie wiecie? A tak można by coś wspólnie zorganizować :)

nie dramatyzuj ;) lepiej byc "samemu w obcym miescie" niz np. na wsi, gdzie nawet kina nie ma ;)

kogo bardzo lubisz? jeżeli mnie, to się cieszę. Na wsi nigdy nie mieszkałem, więc nie wiem. Z osobami z pracy jakoś tak nie chcę się za bardzo spoufalać, są zazwyczaj ode mnie starsi, bo to państwowa firma jest.

napisz cos jeszcze o sobie? dlaczego nie masz dziewczyny? masz jakas traume? nie masz powodzenia?

ostatnio facet w Twoim wieku zaczepił mnie na przystanku :) sprawił mi ogromną przyjemność zapraszając mnie na herbate.. ;) myślę, że spędził czas równie miło jak ja w jego towarzystwie! :D może zdobądź się na odwagę i spróbuj szczęścia, w godzinach przed/po pracy wybierz się do jakiegoś centrum handlowego, albo przejdź deptakiem, spraw jakiś komplement ładnej dziewczynie.. jak odwzajemni uśmiech poproś o numer :D albo zaproś na kawe, czy coś... :) (czasem moze trafić się zajęta, ale kto nie ryzykuje ten nie żyje :D) będziesz później mógł umówić się z taką w weekend i nie bedziesz juz samotny w tym czasie ;)

może cię to zdziwi, ale nigdy nie miałem dziewczyny i nigdy na dobrą sprawę jej nie szukałem. Nie chodziłem po imprezach, klubach (mimo że u nas jest tego zatrzęsienie). Lubiłem samotny tryb życia, nie przeszkadzało mi to, ale w pewnym momencie zaczęło jednak ciążyć. I teraz to trudno jest tak zacząć nagle jak się ma te 25 lat i zero doświadczeń. Wczoraj na małym spacerku w centrum Wa-wy widziałem mnóstwo par nastolatków obściskujących się, wtulonych w siebie, szczęśliwych. Nigdy nie byłem takim nastolatkiem i ta niewinność związku charakterystyczna dla nastolatków nie była mi dana. Osoby w moim wieku miały już zazwyczaj wielu partnerów.

mój problem dotatkowo polega na tym, że interesują mnie bardziej dziewczyny młodsze ode mnie (18-20 lat). Ale takie dziewczyny nie zainteresowałyby się raczej chłopakiem w moim wieku bez żadnych doświadczeń damsko- męskich

uuu... to zeczywiscie gustujesz w duzo mlodszych. a Ciebie nie zaczepialy laski? przystojny jestes?

teno: napisałaś to tak ironicznie czy na poważnie. 5-6 lat różnicy to Twoim zdaniem tak dużo?

wiesz zalezy pewnie od konkretnego przypadku. moim zdaniem duzo. zalezy tez od konkretnego przypadku np. 15 a 20- duzo. a np. 40-45 juz mniejsza sie ta roznica wydaje. i moze w tym tkwi Twoj problem. Ty chcesz powaznego zwiazku a taki siksa 18 letnia szuka zabawy

a dlaczego uważasz, że zaraz chcę poważnego związku. Nigdy nie miałem kontaktów z dziewczynami i od razu miałbym chcieć poważnego związku i małżeństwa. My w Wa-wie tak nie żyjemy. Tutaj nie ma nic dziwnego jak jesteś np. 35- letnią singielką.

:D eh ten mit warszawiakow. seriali sie naogladales:D tez mieszkam w W-wie i uwiez mi ze ludzie sa rozni.owszem sa osoby ktore sa singlami ale tez sa osoby ktore marza o zalozeniu rodziny wiec nie generalizuj

masz rację, że są różni, ale tutaj single są znacznie częściej spotykani, niż gdzie indziej (przynajmniej tak mi się wydaje). Na razie na pewno nie marzę o założeniu rodziny, co przecież nie jest równoznaczne z tym, że chcę być sam.

przegrales zycie

22 letni prawiczek: wcale tak nie uważam. Właśnie próbuję coś z tym swoim życiem zrobić.

W wieku 25 lat? Spoko mozesz sie nakrecac ale nie zapomnij ze upadek moze byc bardzo bolesny :D

autorze - mój rówieśniku;) Sorry, ale o pochodzeniu sobie tylko dla rozrywki to mogłeś właśnie mysleć 10 lat temu tak jak teraz te 'niewinne' nastolatki:) Facet dojrzały powinien w tym wieku mieć inne podejście do relacji damsko-męskich, a teraz to nie da się już odwrócić pewnych rzeczy i czasu... 15 lat - chodzenie z dziewczynami dla rozrywki, zero planów na przyszłość, obściskiwanie się na ławkach itp 25 lat - poważne podejście do kobiet i potencjalnego związku z jedną z nich