Czy bycie panną z dzieckiem to obciach?

Co byście myśleli o takiej dziewczynie? Nie żadna puszczalska, po prostu "bląd młodości", jest to studentka z 3 letnią córeczką. Współczulibyście jej? Czy myślelibyście o niej, że przegrała życie, młodość? Potępialibyście nią?

Obciach to brac ślub "bo jest dziecko". A taką pannę jaką opisujesz w poście podziwiam, że daje sobie radę.

raczej nie obciach, fatalne skomplikowanie sobie życia.

zaden obciach. Najgorsze jest to, ze to anna z dzieckiem, a nie kawaler z dzieckiem. Facet nie musi sie tlumaczyc ze samotnie wychowuje dziecko...bzyknie dziewczyne a cala odpowiedzialnosc spada na nia.

nie tyle obciachowe co wstydliwe i samotne wychowywanie dziecka,będące nie planowane, bądź powstałe w wyniku nie rozwagi.Ale to zależy od sytuacji......

Przysłuchiwałam się rozmowie znajomych z roku, przed wykładami o pewnej pani doktor, która w wieku 40 paru lat nie ma obrączki i według nich jest przegraną stara panną(no comment), zaraz jedna dziewczyna dodaje "stara panna to jeszcze nic, najgorzej być panną z dzieckiem, to dopiero obciach". Co myślicie o tym?

stara panna nie usłyszy, komentarza: nie będę cudzych bachorów wychowywać, a panna z dzieckiem tak, niestety....

wszystko zależy od podejścia dla mnie najbardziej obciachowe jest komentowanie w chamski sposób zycia innych ludzi, nei mając pojęcia jakie wybory i sytuacje do tego doprowadziły :o trzeba być bardzo ograniczonym, żeby wystawiać takie osądy - "panna z dzieckiem" to nie jest jakies pojęcie ogóle, jedna jest w takiej sytuacji bo sie faktycznie puszcza, inna wpadnie ze stałym chłopakiem który się na nia wypnie, jeszcze inna straci narzeczonego kilka dni przed ślubem w wypadku - dla normalnych ludzi to zwykłe, oczywiste fakty, dla idiotów wszystkie te dziewczyny nadal będę widziane jako "panna z dzieckiem"

Wiem tylko, ze ma trudne zycie, ale lepiej samej z dzieckiem niz z jakims baranem, albo alkoholikiem. Tez podziwiam takie matki. A blad to popelnil ojciec dziecka a nie matka!!!!

Dziwni ci znajomi, co studiujesz? Dla mnie bycie samotną ani panną z dzieckiem to żaden obciach. Nie każdemu życie układa się "książkowo"

przykazal ten nie ma skomplikowanego zycia nie ma dziecka nie ma cierpin jes człowiekiem szczęśliwym bo grzech sciaga cierpienie wybieramy grzech wybieramy cierpienie bo poprzez grzech ściągamy na siebie cierpienie człowiek żyjący w grzechu sam ściąga na siebie karę. Oczywiście grzeszący zadaje przy tym cierpienie swemu bratu tak też było z Kainem, który zabił swego brata Abla. Bóg Ojciec wszelkie zło dopuszcza ze względu na wolność, jaką dał człowiekowi, i by przez cierpienie jednego człowieka drugi został zbawiony. Tajemnica cierpienia wyjaśniona jest dokładnie w Nowym Testamencie poprzez całe życie na ziemi Moje i Mojej Matki oraz tych, którzy przy Mnie byli. Bóg dopuszcza istnienie Judaszy; każdy z nich ma szansę [być uratowanym], dopóki trwa jego życie na ziemi. Życie to jest wieczną walką, w której ściera się dobro ze złem. Tajemnica cierpienia zawiera w sobie tajemnicę zbawienia, która pozostaje tajemnicą Boga Ojca. Dopóki wszyscy się nie nawrócą i nie zaczną żyć według przykazań Bożych, będą cierpieć zarówno oni, jak i cała ziemia. Będzie głód pożogi, trzęsienia ziemi, której wielkie połacie zaleją oceany. To będzie, Moje dziecko, upomnienie i przypomnienie wszystkim wyznawcom bożków, że Panem ziemi i całego ludu jest JEDYNY BÓG Jahwe. „Gniew wobec brata jest grzechem... Ten grzech pozbawia was wszelkiego błogosławieństwa Bożego i w rezultacie całej siły! Biada tym, którzy opierają się na ludzkich środkach, aby zwyciężyć, a zapominają, że to nie przemoc, lecz świętość czyni zwycięzcą na ziemi i poza nią! Ze sprawiedliwym jest bowiem Bóg. Ten, któremu brakuje życzliwości względem bliźniego, nie może nazywać siebie synem Boga i Bóg nie może być z nim. Człowiek nie jest bezrozumnym zwierzęciem, które atakuje i ma prawo do zdobyczy. Człowiek ma rozum i duszę. Dzięki duszy powinien zachowywać się w sposób święty. Ten, kto się tak nie zachowuje, stawia się niżej od zwierząt, poniża siebie aż do zespolenia się z demonami, bo im oddaje duszę przez grzech gniewu".(Ks II,cz.I,roz.30) Gniew obcy jest Bogu. Mogę jedynie karać swe dzieci, ale wypływa to z wielkiej miłości i troski o nie. Kara jest następstwem grzechu, ale jest ona jednocześnie wielkim błogosławieństwem dla człowieka: daje mu czas na opamiętanie i powrót do Boga, by jego dusza uratowana została od wiecznego potępienia. Dlatego też należy dziękować i wielbić Boga za wszystko, co dopuszcza na człowieka, bo czyni to z wielkiej troski o niego. kto niszczy swoje zdrowie, skraca życie i zachodzi taka możliwość, że będzie musiał za to w czyśćcu odpokutować. Czy mogę prosić Cię o Słowo, czy Ty to potwierdzasz? Jezus: Tak będzie z każdym, kto niszczy dar dany od Boga. Potwierdzam, że trzeba będzie za to odpokutować w czyśćcu. Niszczenie daru Boga jest grzechem chodzi o powolne unicestwienie swojego ciała tego człowiekowi czynić nie wolno, bo człowiek cały należy do Boga. Tłumaczyłem ci to już na przykładzie palenia papierosów pytałaś, czy tego rodzaju zniewolenie jest grzechem. Odpowiedziałem: tak, jako że niszczy zdrowie dar dany od Boga a tym samym skraca życie człowieka i Wola Ojca nie może wypełnić się do końca. Zatem trzeba będzie ten czas odrobić, odpracować w czyśćcu. To jest rzeczywistą stratą dla duszy, zarówno na ziemi, jak i przy wejściu do Królestwa Mego. Bóg jest dawcą życia i On Sam decyduje o karze. Jest przede wszystkim MIŁOŚCIĄ i z miłości wypływa Jego troska o człowieka. W czasach Starego Testamentu lud Boży nie usłuchałby samego Mojżesza, gdyby nie poczuł Ręki Boga przez znaki, jakie Mój Ojciec zsyłał, a którymi były kara i nagroda. Te dwa bodźce były jakby wskazówką, którą drogą należy pójść. Lud w ten sposób odróżniał dobro od zła, te dwa pojęcia kierowały jego instynktem. Wybierający dobro szli za Jahwe, wybierający zło za bożkami, za złotym cielcem. Kara, wielka kara śmierci, była dla nich odstraszeniem jakby światłem, że to nie jest droga Jahwe, skoro Sam Bóg wydaje wyrok.

Człowieku, napisz proszę w jaki sposób wydostałeś się z pokoju bez klamek?

absolutnie nie wstyd po co w ogóle takie głupie pytanie znam dziewczynę która zaszła w ciążę z chłopakiem za którego nie chciała wyjść za mąż a matka ją zmusiła no i ona żyje z tym mężem, nie jest szczęśliwa a matka żałuje że jej kazała , wolałaby mieć córkę pannę z dzieckiem - to nie XIX wiek ani średniowiecze

Bycie panną z dzieckiem nie jest napewno obciache, Ale napewno czasami przyczyny tego stanu - nim są zdecydowanie obciachem i tyle.

a skąd myślicie jest tyle cierpienia