pare lat temu zrobilam cos glupiego i mam o to do siebie zal

"właśnie ludziom z taką mentalnością, dziękuję za pracę gdy kończy się umowa na czas określony, ludzie z taką mentalnością nie nadają się do pracy bo nie zarabiają nawet na siebie, a pracownik powinien także zarabiać na firmę, bo po to jest pracownikiem"-- hahaha....to najmij sobie bydleta pociagowe a w ogole sie nie wypowiadaj, skoro tak ci spieszno dodac tu swojego jadu. Skad ty wiesz za ile kto pracuje? Skad wiesz jak kto byl wykorzystany przez pracodawce? Ludziom z taka mentalnoscia??? Jesli faktycznie wypowiadasz sie tu z punktu widzenia pracodawcy to tylko dowod na to, jakim swinia potrafi byc czlowiek dla czlowieka. I mam tylko pytanie: czy zastanawiasz sie kiedykolwiek nad tym co czuje czlowiek, ktorego taki pracodawca jak ty wy...a i wyrzuci jak zuzyta miotle, bo znalazl nast.jelenia? Nie! Ty myslisz tylko o zysku!

:) Idz na terapię z funduszu, jest za darmo! Trochę poczekasz ale warto:) Są też dzienne oddziały leczenia zaburzeń nerwicowych i z zaburzoną samooceną, jeśli teraz nie pracujesz to też możesz skorzystać. Najtrudniej zacząć, powodzenia! :)

poczytaj książkę Potęga podświadomości J. Murphy'ego. Myślę, że może Ci pomóc otworzyć oczy na to co sama sobie robisz. Rodziców nie ma co winić, bo zawsze masz wybór. A tłumaczenie się rodzicami, jako tymi, którzy Cię skrzywdzili, to robienie z siebie ofiary, którą nie jesteś. Bo wielu wartościowych ludzi miało takich rodziców jak Ty, ale oni nie narzekali na życie, tylko brali swoje we własne ręce i robili z nim coś, co doprowadziło ich do upragnionego celu - czy to pieniędzy, czy życia u boku wymarzonego partnera/partnerki, czy do spełnienia w życiu po prostu... I wcale nie prawda, że jak ktoś niczego nie osiągnął w życiu, to nie ma przyjaciół.. A może to właśnie Ty nie pozwalasz się nikomu do siebie zbliżyć, albo odstraszasz ludzi ciągłym narzekaniem? Nie chodzi o to, że ludzie oceniają Cię po tym co masz, ale co reprezentujesz sobą. A z tego co piszesz, to .. pierwsze moje wrażenie to fakt, że emanuje od Ciebie ciągły smutek, narzekanie, brak motywacji. Zero zadowolenia ze swojego życia. To tego ludzie nie lubią - tego ciągłego narzekania... Swoim zachowaniem uosabiasz takiego nędznego żebraka, albo Rumuna/Cygana, który żebrze jedynie próbując wzbudzić litość. Ja jak na to patrzę to mi się niedobrze robi. Wierz mi, że można nic nie mieć w życiu a być szczęśliwym. i to szczęśliwym tylko dlatego, że docenia się fakt, że się żyje, że ma się zdrowie... Bo z drugiej strony można mieć kupę kasy, osiągnięć, a i tak gó***no znaczyć dla siebie i być wiecznie niezadowolonym i zgorzkniałym dupkiem... Posiadanie czegokolwiek, bycie w związku nigdy nie zapewni Ci poczucia zadowolenia, jeśli sama siebie nie docenisz i nie pokochasz siebie. Osoba, która siebie kocha potrafi w zyciu osiągnąć mnóstwo i być ciągle szczęśliwą, niezależnie od stanu posiadania. Więc.. weź się k***a w garść, przestań pi***lić i zacznij myśleć o sobie inaczej. Popatrz co dobrego w życiu sama osiągnęłaś, z czego możesz być dumna i doceń się do ch***y jasnej. Bo pier***iem i użalaniem się nad swoim życiem daleko nie zajdziesz. Mega wku***ją mnie tacy wiecznie nieszczęśliwi ludzie. Może dlatego, że sama w życiu zbyt wiele nie miałam, ale potrafiłam z tego wyjść i dziś mieć to, czego chciałam kiedyś. Mam naprawdę dobrą pracę, męża, mieszkanie za własne pieniądze, mogę się rozwijać, mogę robić co chcę. I mam dalej cel w życiu. Bo życie polega na wyznaczaniu sobie samemu kolejnych celów i dążenie do nich, a nie siedzenie na dupie z założonymi rękoma i użalanie się nad sobą, że chce się mieć gwiazdkę, ale najlepiej, żeby ona sama wpadła w ręce, bez kiwnięcia palcem.. To wszystko jest w Twojej głowie. Problem to masz z tym co myślisz. I żaden DD-coś-tam Ci nie pomoże, bo to nie o to chodzi. Chodzi o zmianę nawyków myślowych - z myśli o byciu ofiarą do myśli - o byciu zwycięzcą. Potrzeba Ci kopa w tyłek, żebyś ruszyła do przodu, a nie użalania się nad sobą. Bo to TY I TYLKO TY JESTEŚ ODPOWIEDZIALNA ZA SWOJE ŻYCIE. Książka, którą na początku podałam pokazuje jak zmienić nawyki myślowe na sprzyjające sukcesowi nie tylko w obszarze zawodowym, ale i uczuciowym. I tyle w temacie....

ja na co dzien nie narzekam. W rodzinie jestem osoba,z ktorej zawsze sobie mozna bezkarnie drwic. Drwi nawet maz siostry, ktory m.in.dzieki mnie nie musi pracowac na kredyt. Za glupote sie placi i ja place caly czas. Psycholog, u ktorego bylam byl jednyna chyba osoba, ktora mnie wysluchala bez wysmiewania i krytykowania.

Płacić za głupotę? Co za bzdury! Płacisz, bo tego SAMA chcesz. Jeśli mąż siostry z Ciebie drwi to mu powiedz że ma się odpier***lić i już. Pozwalasz mu na to sama. Szanuj siebie Kobieto, to będą i Ciebie szanować, bo nie pozwolisz, by ktoś Cię ciągle rąbał w tyłek. A tu ewidentnie sama się nadstawiasz.. A psycholog Cię wysłuchała, no i fajnie, ale jak widać niewiele Ci pomogła, czyli jest o kant stołu.. Bo dobry terapeuta potrafi pomóc Ci w zmianie nastawienia do życia. Znam dobrego terapeutę i terapeutkę, którzy mi pomogli w kilku kwestiach, z którymi sobie nie potrafilam poradzić sama. Może i Tobie mogą pomóc? Ale musisz chcieć zmiany. Jeśli chcesz abym Ci podała informacje - obok nicka jest namiar mailowy na mnie. Podam więcej szczegółów na maila.