Córeczka tatusia

Ja jestem córeczką tatusia zawsze byłam.Tata jest oficerem Wojska Polskiego w stopniu pułkownika.Jest poważny ale zawsze spełnia moje zachcianki.Kiedyś jak był na manewrach w USA to dzwonił dom mnie kilka razy dziennie.Zawsze był dla mnie oparcie mama zresztą też.Czy wy też jesteście córeczkami tatusia?

niezależną, samodzielną osobą...pora dorosnąc ...

też jestem dorosłą osobą, samodzielną ale córeczką tatusia zostanę do końca życia

Mój tata jest prawnikiem,mimo,że całe życie więcej czasu spędzałam z mamą,ze względu na jego pracę, to on zawsze był na pierwszym miejscu.Mam 18 lat i jestem w stanie stwierdzić,ze to najwspanialszy facet jakiego znam.Byłam i jestem jego jedyną najwspanialszą rozpieeszczaną córeczką.Wszystko co robi ,robi z miłośći i z myślą o mnie.Tata jest szanowanym człowiekiem w miasteczku ,także i ja staram się,by przynosić mu same sukcesy.Kidy patrzy na mnie i mówi "Moja córka" -czuję,że mogę na niego liczyć i na nim polegać.Mimo ,ze jest szorstki w pracy , w domu zmienia się w potulnego baranka.Zakochany w mamie od tylu lat.,chodzący jak zegarek ,spełniający jej prosby,całujący po dłoniach.A pani mecenasowa różne zachcianki ma;)) Ale mam też jest w porządku,to ona uczy mnie stylu.Nie mogę stwierdzić czy jestem bardziej mamusi ,czy tatusia.Ale wiem,ze tata zrobi dla mnie wszystko.Mam całą szafę sukienek ,które kupiłam tylko dlatego,że tatuś nalegał.Mama jest inna .Ma styl.Kupuje tylko to co ptrzebne.Telefonu uzywa do dzwonienia,nie tak jak tata.Kiedy mama krzywi się jak tata kupuje mi nowe gadżety,on mówi "ksieżniczka powinna posiadać..." to nie jest metoda,ale kocham mojego staruszka. Natalia.