prawdziwi a nie-prawdziwi przyjaciele

dzisiaj po kilku piwach (oni pili, ja nie bo nie lubię) pokłóciłam się z przyjaciółmi. konkretnie z dwoma... oni mnie chyba kompletnie nie szanują. tylko ich wizje i ich sprawy się liczą. moje nie. stwierdziłam, że pieprzę i idę. jak to z ludzi czasami po alkoholu wychodzi chamstwo :( poszło o miejsce studiowania i to, że wcześniej ich nie ukończyłam. zaczęli mi wypominać, że je zostawiłam a nie wiedzą, że miałam ciężkie przeżycia z chłopakiem, który mnie zgwałcił. że ja pewnie wolę dane miasto bo pewnie mam tam kochanka i że zawsze źle robię !! normalnie szok !! co za ludzie :/

Mnie to non stop spotyka oddaje sie ludziom a oni wykozystaja i kopna w tylek=( nawet bylam u psychologa czy cos ze mna nie tak , ale wyszlo ze wszystko ok heh choc pewnie cos we mnie jest nie tak i mam pecha po trochu... zrazilam sie do ludzi, stałam sie taka jakby na uboczu, jak trzeba to pogadam pośmieje się ,ale już sie nie zwierzam nikomu, nie utrzymuje bliskich przyjaźni..i pomysleć że kiedyś wierzyłam w ludzi byłam non stop uśmiechnięta, ufna, a teraz ostrożna bardzo moze już nie umiem ludziom ufać.Czy tylko na mojej drodze będą zawsze tacy ludzie?