pomoc matki po porodzie

Czy korzystałyście z pomocy swoich mam/teściowych po urodzeniu dziecka? Niedługo urodzę drugie dziecko i zastanawiam się czy te wizyty są faktycznie pomocne

oj są, wierz mi ze gdyby nie moja mama zwariowalabym chyba

Moja mama mieszka ze mną już 4 miesiące:-) Tylko tyle że ja w Irlandii więc nie dało rady żeby tylko wpadała od czasu do czasu. Nie zawsze jest łatwo bo każda ma swoje własne sposoby i wszystko wie najlepiej;-) Pod względem opieki nad dzieckiem jest jednak super i mama jest bardzo pomocna. Poza tym cały czas jest ktoś w domu kto bawi się z małą, gada do niej, zagląda i dzięki temu córeczka rozwija się super a my dzielimy się obowiązkami.

moja mam mieszka daleko, ok 250 km od nas, ma własne małe dzieci (wtedy 13 i 6 lat), pracuje i nie mogła przyjechać mi pomóc. z tesciową mieszkałam pod jednym dachem i jedyną pomoca jakiej doświadczyłam było wpędzanie mnie w jeszcze głębsza depresję z powodu tego że nie mogę opiekowac się moim synkiem (miałam nogę w gipsie i zakaz wstawania wydany przez neurologa). największa pomocą był dla mnie mąż, to dzięki niemu przetrwałam pierwsze tygodnie po porodzie :)

ja bym zwariowała, gdybym musiała którąkolwiek z nich znosić ;) wszystko zależy, jakie macie układy :)

Kocham ją, bo z nią nie mieszkam. Ja się widzimy to szybko się na siebie wkurzamy. Obie jesteśmy temperamentne, a poglądy zupełnie inne...

w takim przypadku dwa razy się zastanów! brak równowagi hormonalnej po porodzie bywa powodem niejednej burzy w stosunkach międzyludzkich ;)

gruby mis ma rację jak się nie ma dobrych relacji z rodzicami, to taka "pomoc" może tylko zaszkodzić ja liczę tylko na mojego męża w twoim przypadku lauralala, mama mogłaby ci pomóc przy drugim dziecku, ugotować, posprzątać..więc jak najbardziej może się przydać ( o ile się lubicie :P )

i dobrze, bo pod jednym dachem z mama albo tesciowa to bym jeszcze jakies nerwicy sie nabawila...my siebie kochamy tylko przez tel.:)

więc jeśli macie zupełnie inne poglądy to lepiej trzymaj na dystans, bo wpędzisz się w nerwicę i frustrację. Ja byłam sama z mężem, mamusie nie pomagała, bo są dość inwazyjnymi istotami :P z czasem nauczyliśmy się wszystkiego i teraz po 3 latach znam doskonale moje dziecko i mamy super kontakt :D

nikt mi nie pomagał , ani pomaga !!! Raz mała jedynie została z teściową na 2 godz , bo miałam wizytę u gina ;)

moja mama miala zostac u nas przez tydzien po porodzie ale po 3 dniach wyslalam ja do domu bo moja mama ma cos takiego ze jak jest u kogos w domu to dostaje dwoch lewych rak i zacmienia jakiegos. jak szukala kubka to otwierala wszystkie szafki i te z kubkami tez i nie widziala ich :O w ogole nie umie u kogos grzebac po szafkach, po lodowce. przez co sama sie nie bardzo obsluzy bo chyba jej glupio nie wiem. w rezultacie jeszcze i o nia sie musialam martwic :D plus taki ze moj maz byl w domu przez 2 tyg to sie i mama zajelismy :D za to tesciowa jest taka ze wszystko wszedzie znajdzie. bez pytania robi. np. maly byl w szpitalu a ja z nim a ona sie umnie zadomowila to nie dosc ze wyciagala z lodowki i gotowala to jeszcze sobie pozwolila namowic meza na przemeblowanie :O dlatego przy drugim jesli sie zdecyduje to chyba sobie daruje pomoc obydwu.

mnie nikt nei pomagal ani nie pomaga, ale bardzo bym sie cieszyla gdyby mi ktokolwiek zaoferowal pomoc w postaci tegoz e od zcasu do czasu zostalby z dzieckiem na godizne czy dwie, zebym np nie musiala isc do gina z dzieckeim, do urzedu z dzieckiem, na zakupy do fryzjera itd.. niestety to neimozliwe :(