życie jest straszne...

Powiem wam siedzę przed tym kompem i myślę - ile ja mam grzechów, ale ja musze no musze tak znienawidzić i zohydzić sobie moją rodzinę, żeby się w ogóle z nimi nie kontaktować, nie przejmować. To są ludzie tak chorzy psychicznie, tak manipulujący wszystkim. Tak mnie zohydzili jak dla mnie - słowa PRZEPRASZAM. Jakie mam wyjście? Rok na bezrobociu przez matkę - jakie mam wyjście. I bratową też. No muszę być taka - co to ma być? A ten jej stary? Komu ja mam współczuć? Sobie i koniec. No nienormalni ludzie zupełnie, same psychole z moją matką na czele :(