pytanie na temat osób niepełnosprawnych umysłowo

od jakiegoś czasu zastanawia mnie pewna rzecz. nie chcę wymieniać konkretnych chorób, bo nie znam się na tym zbytnio... chodzi mi o sytuacje, kiedy wygląd i sposób bycia odróżnia chorą osobę od reszty, ale jest w stanie np. rozmawiać, samodzielnie się ubrać... jestem ciekawa, czy tacy ludzie zdają sobie sprawę z tego, że są inni. czy domyślają się, jak mogą być postrzegani przez społeczeństwo. czy rozmawia się z nimi o tym w domu, a jeśli tak, to co właściwie rodzic może takiemu dziecku powiedzieć? jednym słowem - jak to wszystko może wyglądać z ich strony z góry dzięki za odpowiedzi ;)