jak żyć jak nie ma sie nikogo bliskiego do pogadania ?

nie mam z kim poplotkować, nie mam mamy, siostry, koleżanek, przyjaciółek, w pracy siedze sama w pokoju.Mam męża i dziecko ale to to co innego nie mam bratniej duszy :( na imprezie zobaczyłam jak moja teściowa zamknęła sie w łazience ze swoją córką żeby poplotkować to im zazdrościłam :-( eh

wiec wlasnie od tego sa fora :) chociaz wiem to nie to samo

no tylko forum mi zostało, taka imitacja kontaktów z ludźmi :(

wiec pora ruszyc sie z domu i poszukac nowych znajomych:) sami do ciebie nie przyjda

"wiec pora ruszyć z domu i poszukac nowych znajomych" jak ja kocham takie rady

jak mam to zrobić podejść i zapytać ? nie mam nawet koleżanki żeby pójść na zakupy, ponarzekać na rodzine, to bardzo przykre :( siedze sama w domu i robie pranie :-(

a maz gdzie? pogadaj z mezem

Witam :) wiem co czujesz też tak mam. Zawsze byłam towarzyska i rozgadana, ale teraz nie mam już sił :( Rok temu się przeprowadziliśmy do własnego M . Nie znam tu nikogo. Mąż ciągle w pracy a ja teraz na wychowawczym z dziecmi w domu. Rodzina daleko , znajomi nieosiągalni, pomocy rzadnej. Marzę żeby isc do pracy chocby na 1/2 etatu, bo nie jestem leniem, ale nie stac mnie na żłobek albo nianię. Moja teściowa ostatnio powiedziała mojemu meżowi że siedzę w domu na dupie, że niemam nic do roboty, jak to niemam! O wszystko dbam sama. Nawet jak wyjdę na spacer to widzę wszędzie babcie pilnujące wnuki i z kim tu pogadac :( Źle sie czuję z tym że pozwoliłam na to żeby odebrano mi resztkę wolności......

ja pracuje ale szef mnie izoluje i nie pozwala z nikim rozmawiać ,taka polityka firmy , siedze sama w małym pokoiku.Chciałabym żeby ktoś przyszedł i pogadał ale nic ..... na spacerach w 80 % z dziećmi są babcie , czasami bywa że jako mama tylko ja siedzę na placu zabaw :(