przerwałąm milczenie...bałąm się

maltretowana psychicznie od lat, kilka aktów fizycznych, zastraszanie..dzisaj nie wytrzymałam zadzwoniłam po policję, męża zabrali, jazłożyłam zeznania nad znęcaniem się , ma postawione zarzuty, jest mi ciężko nie wiem jak to przetrwam, mam 2 dzieci, kochaja ojca, jedynie starsze dziecko widzi ,że nie zawsze jest ok....najgorsze,że ja zawsze dam sie przeprosić i trwam w nadzieji, że będzie tym razem dobrze, skąd wziąć siły, by nie wucofać oskarżenia, aby nie dać sie przeprosić, najgorsze,że ja go nadal kocham ,wiem to chore.

idź do psychologa bo kat-mężuś już zrobił z Ciebie mentalną ofiarę i nawet nie myśl o wycofaniu zarzutów.

leczę sie od dawna u psychiatry tzn farmakologicznie, pracuje i nie mam czsu na terapię u psychologa, boje sie tylko, że ulegne

jeśli zmiękniesz,to obruci się przeciw Tobie.nie pozwól na to, walcz!!!

On na to pracował pewnie latami

Mialam podobnie jak ty. I bylam tak glupia, ze nie zgodzilam sie zeznawac w sadzie. Bylo dobrze do jakiegos czasu a potem znowu zaczelo sie psuc. Teraz jestem w trakcie rozwodu a moglam to juz miec za soba I w koncu jestem szczesliwa, bez tyrana-kretyna :D

Przykre to.współczuję kobietki.naprawde.trzymaj sie autorko bądź silna masz przyjaciół?rodzinę?nie zostawaj sama potrzebujesz wsparcia