Zaborczość w przyjaźni

Zastanawia mnie jedna rzecz, chciałbym się dowiedzieć czy obserwujecie podobną cechę u siebie. Chodzi mi mianowicie o to, że jestem strasznie zaborczy w przyjaźni. Nie znam wielu ludzi, których mógłbym nazwać przyjaciółmi, ale skoro już takich poznałem, staram się być z nimi wtedy kiedy mnie potrzebują, pomagać im i jest fajnie. Ale łapię się na tym, że chciałbym być dla nich najważniejszy, a jeśli tak nie jest, albo wydaje mi się że tak nie jest, to się czuję cholera ... no nie wiem ... zdradzony? Jak z tym walczyć, bo to głupie i irracjonalne odczucie i straszliwie mnie to denerwuje.

moja przyjaciolka jest zaborcza wobec mnie. np powiedziala mi ze jest zazdrosna o mojego chlopaka, chociaz sama tez jest z kims zwiazana.jutro wracam zza granicy a ona jest pewna ze najpierw spotkam sie z nia, a nie z moim chlopakiem..

Ja ja rozumiem bo pewnie tez bylbym zazdrosny ale sluchaj to znaczy ze jestes dla niej najwazniejsza osoba na swiecie:)

e tam grzech tak widać masz i już

Ja jestem zazdrosna i zaborcza o przyjaciela ktory jest gayem i ma partnerow i o to jestem zazdrosna ale mu nie powie tylko dusze w sobie:o

Mam coś podobnego:) Tak jakbym chciała mieć zaprzyjaźnioną osobę na wlasność, sama się poświęcam dla przyjaźni i tego samego oczekuję od drugiej osoby.:)

Dokładnie tak jest u mnie Chrupek. Moglabym umrzec dla przyjaciela , zrobilabym wszystko po prostu tak mocno kocham ale z drugiej strony chce czuc sie kochana i chce zeby ta osoba zrobila dla mnie to samo a kiedy nie czuje sie kochana bo osoba poswieca czas komus innemu niz mnie to sie czuje podle z tym:(

to nie jest dobre:(

mam to samo...

bardzo silne wiec nie mow ze to nie jest przyjazn

:D

cholera, mam to samo.!

:)