Czy któraś z was chciała koniecznie syna?

w mojej rodzinie i rodzinie mojego faceta rodza sie same dziewczynki ale ja mialam jakies wewnetrzne przeczucie ze jest chlopiec. moj facet byl zawiedziony na poczatku, ale teraz mowi, ze nie wyobraza sobie zeby mlody byl dziewczynka i sam nie wie, czemu chcial dziewczynke. wiec mu sie zmienilo :)

zdesperowana racja kocham syna mocno ale to nie to samo gdyby jednak byl dziewczynka.

zdesperowana w srosku napewno by corke wolal bo co niby ma teraz mowic ze jest rozczarowany ze to syn a nie curunia tatusia?

sama widze ze nie jest rozczarowany i traktuje syna jak mniejsza kopie siebie samego:) jest z niego niebywale dumny i cieszy sie, ze wygad ma prawie w 100% po nim. do tego juz go uczy sztuk walk itd i planuje co bedzie robil z nim w przyszlosci. i nie ze sie pytalam go czy jest nadal zawiedziony tylko sam mi mowil kilka razy, jak on tak mogl myslec wczesniej zeby byla dziewczynka. no i cieszy sie ze nie musi pchac rozowego wozka z rozowa parasolka jak niektorzy tatusiowe :)

to fajnie, a skad zna sztuki walki i jakie?

kiedys jak mial wiecej czasu to byl instruktorem karate i zna jeszcze judo i aikido.

aha no wiec poki co nie ma za bardzo czasu bo ma prace dzienna i jeszcze w soboty nocki dodatkowe w innej pracy. ale jak mlody podrosnie to planuje wrocic do karate albo trenowac cos nowego z synem ( jak bedzie mial 4 lata). a ja bede lezala i paznokcie malowala w tym czasie :D

o łałłłł

Ja bardzo chciałam mieć chłopczyka, nie dziewczynkę. Wydawało mi się że z chłopcem łatwiej się porozumiem. Wydawało mi się też że mąż wolałby syna. Urodziła się jednak córeczka i już nie żałuję. Mąż tym bardziej nie.

hehe no, znajomi rodzice juz sobie kolejke szykuja na lekcje dla swoich dzieciakow:)

A ja jakby mi się urodziła córka czułabym niedosyt. Jakbym miała dwie to chyba bym się załamała, bo raczej nie będziemy mieć więcej dzieci. Dla mnie jednak co chłopak to chłopak;) Zdesperowana - mój starszy ma niecałe 4 lata i już ćwiczy. Mój mąż też go uczy karate, a od września mały idzie na taekwondo. Ponadto mąż jest programistą a dodatkowo programistą gier (ja też pracuję w branży gier konsolowych) więc nasze dzieci skazane są na wychowanie w pewnej konwencji:)