Śmierć przyjaciela

27.01 zmarł mój serdeczny pryjaciel. Myślałąm, że tylko początki będą takie trudne, że czas uleczy rany, ale ból nieustaje... Jak tylko o nim pomyślę to łzy same cisną się do oczu. Tak bardzo mi go brakuje... Żałuję wielu rzeczy, żałuję że nie spędzałam z nim więcej czasu. Teraz oddałabym wszystko za to żeby żył, żeby był przy mnie :( Jacuś, tak bardzo mi Ciebie brakuje. Pamiętam wszystkie nasze chwile, ogldam zdjęcia i pojąć nie mogę, że już więcej go nie zobaczę, że nikt nie powie już do mnie w taki sposób: "ty niedobruchu"... Nie mam już przed kim się wygadać, dlatego piszę tu, żeby nie tłumić tego w sobie, bo umrę z tęsknoty... Modlę się za niego... Mam nadzieję, że jest szczęśliwy tam, gdzie teraz jest...

idz na cmentarz, zapal swieczke, porozmawiaj z nim... i pisz tutaj jesli masz ochote, mam nadzieje tylko ze nikt nie bedzie Cie za to wysmiewal. pozdrawiam cieplo :*

Byłam, zapaliłam... :(