Kochać kogoś z kim nie może się być...

Czy ktoś z Was to przechodzi/ł? Ja właśnie tkwię w takim bagnie, on już mieszka z inną. Jest mi ciężko, czasami zastanawiam się jakby to było gdyby sprawy potoczyły się inaczej

Nie pójdę z Tobą na molo :P

Nie pójdę z Tobą na molo :P

olo

Nie pójdę z Tobą na molo :P

olo nigdy w zyciu nie pokocham dziewczyny ktora slucha disco polo

Wracając do tematu...

Ja jestem w podobnej sytuacji z tym, że ja z nim kiedyś byłam ( jeszcze miesiąc temu ). Rozstaliśmy się bo on ciągle kocha byłą, teraz chciałby do niej wrócić, a ona daje mu tylko przyjaźń. I tak tkwimy w tym bagnie, ja kocham jego, on kocha ją... i żadne z naszej trójki ze sobą nie jest :O

zabujalam sie w biseksualiscie ktoremu podobal sie chlopak ktoremu podobalam sie ja. taki niespelniony trojkat :) zadne z uczuc nie bylo odwzajemnione :O

Najgorsze jest to, jak mi się wyżala, że chyba niedługo zerwą, że jest mu źle itd :O To już jest żenada. Może dobrze, że z nim nie jestem... ale nadzieja i tęsknota pozostaje

Kiedyś byłam zakochana przez 3 lata w kimś, kto jak sądzę nie odwzajemniał mojego uczucia. Spotykaliśmy się, ale raczej na stopie koleżeńskiej no i nie regularnie, tylko głównie w wakacje, gdy byłam w swojej rodzinnej miejscowości. Do tej pory nie wiem czy on zdawała sobie sprawę, co czułam do niego. Nasz kontakt się urwał. Wszystko rozeszło się po kościach. No ale trudno. Jednak pewien niedosyt pozostał, bo zależało mi tak bardzo, jak na nikim wcześniej :)

Moj mi też się żali.. w końcu się PRZYJAŹNIMY :O

Charlotte, właśnie... ale mi się wydaje, że on mi to specjalnie mówi, żebym go pocieszała (nie fizycznie, jesteśmy tysiące kilometrów od siebie), lub żebym nie zrywała z nim kontaktu... zostawia sobie taką deskę ratunkową w postaci mnie... Może to tylko wrażenie, sama nie wiem.

iDZ DO PSYCHOLOGA, JA CHODZE ;)

jesteście żenujące :P

Ojjj znam ten ból, ja jestem z Jednym, kocham Drugiego, Drugi kocha ponoć mnie, ale jest dobrym kolegą Jednego... /swoją drogą jak można być dobrym kolegą i kochać się w jego dziewczynie? Zresztą jaświęta też nie jestem.../ Ech...

ha, mój mnie także się żalił, głównie na swoją byłą kobietę albo opowiadał o swoich problemach. Bo ja zawsze wysłuchałam, doradziłam i był pewny, że może mi zaufać. Robiłam bardziej za przyjaciółkę niż za kogoś, z kim mógłby stworzyć związek:o

On mi chyba tego nie mówi specjalnie, bo to ja najczęściej ciągnę go za język z nadzieję, że usłyszę, że między nimi koniec wszelkich kontaktów. No niestety nie zapowiada się na usłyszenie tego.

jak was tak czytam to pocieszam sie, ze nie jestem az tak zalosna JUZ WIEM za co kocham kafe:D

Charlotte, właśnie... ale mi się wydaje, że on mi to specjalnie mówi, żebym go pocieszała (nie fizycznie, jesteśmy tysiące kilometrów od siebie), lub żebym nie zrywała z nim kontaktu... zostawia sobie taką deskę ratunkową w postaci mnie... Może to tylko wrażenie, sama nie wiem.

Wyniszczający, toksyczny układ:o Najlepiej się odciąć od kochanej osoby i próbować żyć dalej, samemu. Ale człowiek i tak wierzy, że może coś jeszcze z tego wyniknie...różnie bywa... ot, nadzieja:)

Mam tak zakochałam się w swoim trenrze.

Wątpię żeby było źle, po co by z nią zaczynał niedawno mieszkać w takim razie? ;)

ja mam to samo...:(

przeżyłem coś takiego i dowiedziałem się że, niestety, mam umiejętność dość szybkiego zabijania w sobie uczuć

;].