banalne - jak zwykle w życiu

Powiedzcie mi... bo muszę coś zrozumieć... jestem chora.. ciężko chora... kiedy powiedziałam o tym mężczyźnie który przysięgał że mnie kocha przestał sie do mnie odzywać, gdy go zapytałam dlaczego tak robi powiedział "a co mam zrobić?!" każda rozmowa kończy sie jego pretensjami do mnie, jeżeli ja sie nie odezwę to on tego nie zrobi... dziś im bardziej go potrzebuje tymbardziej mnie unika, mam już tylko sms raz na jakiś czas w odpowiedzi na mój - mówiący o tym że strasznie go potrzebuję i tęsknię... odwrócił sie odemnie bo jestem chora... jak mam zrozumieć..? Dziś jest dzień kiedy postanowiłam przestać go błagać o to żeby był - zmuszać go.. i szczerze mówiąc pwiedzieć że to cholernie ciężki dzieńto mało....

mo że nie umie sobie z tym poradzić, potrzebuje czasu by to przemyśleć, oswoić się..?

Oswaja sie już 2 miesiące... kiedy pytam dlaczego tak jest powtarza tylko "nie wiem", unika mnie... myślałam że będę mieć w nim oparcie... a kiedy go proszę o trochę czułości bo po prostu tego potrzebuje zaczyna sie złościć.. powiedziałam mu że męczy mnie kiedy sie tak złości na mnie bo mimo wszystko jestem już bardzo osłabiona, powiedział "a co ciebie już nie męczy?" źle mi... potrzebuje go... ale wykorzystałam już wszystkie sposoby walki o niego... nie mam już siły... ;(

mam prośbę do facetó na kafe.. co wy byście zrobili gdybyście sie dowiedzieli że kobieta którą kochacie ma białaczke...?

głupi gnojek, jak tak mozna...

przykro mi.. ale wydajemi sie, ze cie nie kocha

co bym zrobił hmmm wydał ostatni grosz, żeby pomóc.

Gdy moja siostra zachorowała na raka, jej mąż odszedł od niej. Na pożegnanie przed operacją powiedział, że życzy jej, by już nie wróciła. Na szczęście wszystko się dobrze skończyło. Jest zdrowa, chociaż dopiero minął rok, a dupek chciał wrócić, ale go nie przyjęła. Przeszła przez to bez niego. Kopnij go i nie walcz o niego, bo nie ma o kogo. Powodzenia!

ale mam tylko jego... jak sobie poradzić... nie wiem co on czuje.. nie chce mi tego powiedzieć... w ogóle nie chce ze mną rozmawiać... ja sobie nie poradzę sama... jestem słaba... tchórzliwa bo powinnam sie podnieśćz tego ale... nie umiem... bez niego... chyba go kocham nadal... mimo wszystko...

Jeśli chodzi o mnie nigdy bym się od tej osoby nie odwrócił bo domyślam się co ja bym czuł gdyby mnie takie coś spotkało . Jak to się mówi w przysiędze małżeńskiej " ... w zdrowiu i w chorobie ... " . Mam nadzieję że wszystko się pomyślnie ułoży w Twoim życiu chociaż nie ukrywam że ten koleś jak dla mnie jest bezwartościowym gnojkiem . Jeszcze raz mam nadzieję ze wszystko się ułoży no i trzymaj się

źle mi.... cholernie źle! jak wytrzymać? :(