chorobliwa nieśmiałosć niszczy mi życie..

od dziecka jestem strasznie nieśmiała, wstydzę się odezwać w większej grupie ludzi, boję się co sobie o mnie pomyślą, że mnie nie polubią, uznają za głupią..nie potrafię nawiązywać nowych znajomości..mam tylko 2 koleżanki jeszcze z czasów podstawówki i chłopaka, który jest jednocześnie moim przyjacielem..próbowałam sobie tłumaczyć, że nie muszę się bać tego jaka jestem, że mogę śmiało mówić co myślę bo ludzie przecież najbardziej nie lubią takich sierot co siedzą i się nie odzywają..jak już mają mnie nie lubić to za coś co powiedziałam a nie za to, że jestem taką sierotą..ale jak tylko znajduję się w jakimś towarzystwie to nie potrafię nic powiedzieć..myśli uciekają mi z głowy, kompletnie nie wiem co powiedzieć..tylko uśmiecham się jak debil i mają mnie za sztywną nudziarę..powiedzcie mi jak z tym walczyć..

Uwierz, że chorobliwa śmiałość niszczy bardziej. :)

wątpię..

ten sam problem i tez nie wiem jak sobie z tym poradzic :(

najgorzej jest jak jestem u rodziny mojego chłopaka..oni coś żartują, zagaduja a ja nic tylko ten uśmiech..nic zabawnego nie umiem odpowiedzieć, pośmiać się z nimi..myślą pewnie, że wybrał sobie jakiegoś muła na dziewczynę a ja przecież wcale taka nie jestem..jestem wesoła, dowcipna itp a przy ludziach wychodzę na kretynkę ostatnią..

potraficie mi pomóc? jak mam z tym walczyć?

musisz się przełamać

nie umiem się tak po prostu przełamać

Ale po co w ogóle się tym przejmować? Jesteś jaka jesteś i nic nie musisz zmieniać. Najważniejsze, że masz kilka bliskich osób i to powinno w pełni wystarczyć. I co do tych myśli, że ktoś Ciebie źle postrzega, to pomyśl na ten temat racjonalnie. Czy ty przywiązujesz taką wagę do innych ludzi? Nawet jeśli to zazwyczaj pomyślisz o tym kilka sekund, a później zapominasz. Tak samo jest z innymi. Nikogo tak bardzo nie obchodzą inni i nie zawracają sobie tak nimi głowy.

ja o tym wiem ale co z tego? to, że wiem nic nie zmienia nie potrafię się przełamać chciałabym umieć powiedzieć na głos to co myślę, czuję..ale nie potrafię..

widzisz mam tak samo, ale Ty chociaż masz chłopaka a ja nie więc się ciesz:) czytając co napisałaś to tak jakbym czytała o sobie;) staram się przełamywać, myślę a niech gadają co chcą, ale nie zawsze mi to wychodzi:( ps jak go poderwałaś?

chodziliśmy razem do klasy więc siłą rzeczy ze sobą gadaliśmy, w wakacje po gimnazjum zaczął do mnie pisać smsy i tak jakoś zaczęliśmy się spotykać. jesteśmy razem 5 lat. do innych chłopaków do tej pory się nie odzywam za dużo bo ich się jeszcze bardziej wstydzę..

laska i tak nie masz nic do stracenia! dbaj o siebie uwierz ze jestes boska i do roboty!!! ludzie nie gryza ;) ciaoo bejbe :*

wiem, że nie mam nic do stracenia ale jak mam cos powiedzieć to wszystkie tematy do rozmowy nagle uciekają i co wtedy?

zacznij rozmawiać z ludźmi. najpierw przez neta - to ci pomoże włączyć z nieśmiałością :)

mam tak samo

Cusz, nie rozumiem Twego problemu, gdysz ja, jako szlahcic od zawsze noszę głowę wysoko i nie mam takih problemuw. Powiem tylko, isz wedug mnie powinnaś po prostu uwarzać innyh za gorszyh od siebie i to pomorze Ci w byciu pewnym siebie. Pozdrawiam ślicznie, Szlahcic Jan Śmietana.