jestem leniwa, jestem nikim. Pomocy :(

Dr psycho, absolutnie mylnie odczytałeś mój wpis!!! Przede wszystkim nic sobie nie wkręcam, masz rację nie znasz mnie. Jestem bardzo skromną osobą i przechwalanie się jest mi obce. Jednocześnie doskonale zdaje sobie sprawę z własnych zalet (każdt człowiek wie co dobrze robi, co mu wychodzi a co nie!), jak i z wad. W każdym człowieku jest potencjał, tylko niektórzy go nie chcą (z lenistwa) lub boją się odkryć. Ja sama sobie pokazałam już że go w sobie mam, byłam aktywna i robiłam wiele rzeczy na raz po prostu mi się chciało. Chodzi o to ze trzeba się nakręcić jakoś, trzeba znaleźć sposób jak to zrobić.

no i co? cisza?

Mam ten sam problem,przez kilka ostatnich lat stoję w miejscu.Wmawiam sobie ze już od jutra zaczynam ostro nad sobą pracować.Mam mnóstwo planów no i oczywiście niczego nie robię.Jak przychodzi co do czego siedzę cały dzień w domu i nic nie robię.Skończyłam studia licencjackie i nie napisałam pracy.Potem wróciłam na studia aby je skończyć i znów tej cholernej pracy nie napisałam.Od dawna mam szukać pracy bo ta którą mam przyprawia mnie o odruch wymiotny i nic z tym nie robię.Najgorsze jest to że z tych wszystkich wielkich planów nie zrobiłam jeszcze nic,lata płyną,życie ucieka przez palce a ja dalej nic.Chce mi się płakać ale nie potrafię tego zmienić.Kiedyś byłam zupełnie inna,myślałam że coś osiągnę w życiu.....narzeczony zastanawia się czy nasz związek ma sens bo jak twierdzi nie chce mieć żony która nic nie robi i tylko ucieka przed problemami.Nie dziwię się mu zupełnie.Jak z tym walczyć????

Mam ten sam problem,przez kilka ostatnich lat stoję w miejscu.Wmawiam sobie ze już od jutra zaczynam ostro nad sobą pracować.Mam mnóstwo planów no i oczywiście niczego nie robię.Jak przychodzi co do czego siedzę cały dzień w domu i nic nie robię.Skończyłam studia licencjackie i nie napisałam pracy.Potem wróciłam na studia aby je skończyć i znów tej cholernej pracy nie napisałam.Od dawna mam szukać pracy bo ta którą mam przyprawia mnie o odruch wymiotny i nic z tym nie robię.Najgorsze jest to że z tych wszystkich wielkich planów nie zrobiłam jeszcze nic,lata płyną,życie ucieka przez palce a ja dalej nic.Chce mi się płakać ale nie potrafię tego zmienić.Kiedyś byłam zupełnie inna,myślałam że coś osiągnę w życiu.....narzeczony zastanawia się czy nasz związek ma sens bo jak twierdzi nie chce mieć żony która nic nie robi i tylko ucieka przed problemami.Nie dziwię się mu zupełnie.Jak z tym walczyć????

Szukałam właśnie rozwiązania tego samego problemu u siebie i znalazłam właśnie coś ciekawego. Jeszcze nie przeczytałam tego do końca, ale to, co zdążyłam przeczytać idealnie pokrywa się z tym, co już sama zdążyłam u siebie zauważyć. Może więc kluczem jest zrozumienie, a wtedy rozwiązanie przyjdzie samo. Oto link: http://www.lazar.webpages.pl/ambicja.html

Pewnie jestes zodiakalnym wodnikiem lub masz silne aspekty od Urana. Nudzi Cię wszystko co szare, a że 99% tego świata jest szara i wiekszosc ludzi też to wszystko Cię nudzi i nic nie motywuje. Masz pewnie mega pomysły, które explodują niczym wulkan (symbolem Urana jest wulkan), a póxniej leżysz kilkaset lat bezczynnie ;) Życie :P

no/ podnoszę? są tu lenie śmierdzące? jak zmienić to życie / jaaaak/?

Jestem, śmierdzącym może nie, ale leniwcem pospolitym :/ Odkąd pojawiło się dziecko, jestem dodatkowo wiecznie zmęczona, ciągle coś trzeba robić, sprzątać, zmywać, prać, gotować, mąż w ogóle mi nie pomaga mimo, że często siedzi w domu - taka praca, mi siada kręgosłup od dźwigania młodego i stawy, czuję się naprawdę jak stary człowiek, wieczorem jak wstaję z kanapy nie mogę chodzić z bólu. To powoduje, że w ciągu dnia chce mi się robić coraz mniej, a więc syf coraz większy, mąż coraz mniej chętnie wraca do domu, syf narasta, mąż obiecuje, że pomoże, i tylko jak czasem goście przychodzą, to zazwyczaj ja stoję 2 dni i haruję, pucuję, piorę, drapię pazurami tony garów, i syf który narósł przez wiele dni, dziecko wyje bo nie mam wtedy czasu dla niego, a na sam koniec padam na twarz ze zmęczenia. Też mam tyle planów, jestem aktualnie na "wychowawczym" bez pracy, planuję pracować w domu, ale nie chce mi się, planuję się odchudzać, nie chce mi się, planuję dokończyć remont, odpicować siebie, mieszkanie i swoje życie przed kolejną ciążą (bo planujemy 2 dziecko), ale nie mogę się zmusić. Już, już prawie coś zaskoczyło, zaczynam leczenie które odkładałam wiele miesięcy, ale ogólnie to bym się położyła, leżała i spała najchętniej do południa. Ja nie wiem, jak inne babki z dziećmi ogarniają to wszystko, wprawdzie nie mam porównania, nie bywam nigdy z zaskoczenia u żadnej więc nie wiem, czy na codzień też syfu nie ma a mąż na kanapie z pilotem. Ale chciałabym czasem jak perfekcyjna pani domu: myk, myk, tu sprzatniete, tu ugotowane, z usmiechem na ustach i jeszcze pawim piorkiem w tyłku. Tylko, że mi się nie chce....

po co tępa qrwo wciągasz stare tematy?

kobitki pisza jak to im sie nie chce a tymczasem maz zapoerdala po 10h pracy i wstaniu o 5 nad ranem bo mu sie.pewnie chcialo...przeciez nie narzeka...

Ja was rozumien

Tylko miłość taka prawdziwa potrafi zmotywować