Jestem zła na siebie za to jak potoczyło się moje życie

Mam 24 lata, przez pół życia zmagałam sie z ojcem alkoholikiem. Bił zastraszał rodzine, całe moje dziecinnstwo polegało na strachu, obronie mamy itd. Pozniej mama zachorowała na derpesje. Właściwie to ja byłam rodzicem dla swoich rodziców, oraz młodszej siostry. Nie maiałam własnego życia. Nie miałam wielu znajomych, wstydziłam się tego co mam w domu. Nie chodziłam na imprezy, nie integrowałam sie z ludzmi. Teraz kiedy jestem dorosła czuje że młodość mi uciekła. Rodzicom znacznie sie polepszyło, ojciec nie pije, mama sie w miare podniosła. Siostra ma 18 lat chodzi na imprezy, bawi sie zyciem. A ja przez to wszystko jestem zamknięta w sobie. CZuje że nic nie wiem o życiu. Czuje że dużo straciłam. Do tej pory mama mnie kontroluje, ogranicza. Przyzwyczaiła sie że zawsze byłam z nimi, dla nich, więc kiedy gdzieś wyjde jest wielka awantura. Natomiast siostra 6 lat młodsza może wszystko. Całe życie im pomagałam a teraz to ja jej potrzebuje ale od nich jej nie dostane

I IDZ NA SWOJE.

mozliwe ze jestes dda,wejdz na dda.pl i poczytaj troche moze cos pomoze,czytajac Twoja historie to jakby 85% mnie,glowa do gory kiedysbedzie na pewno lepiej

Nie wiem jak sobie z tym poradzić, jak otworzyć sie na ludzi kiedy nikomu nie ufam

Ty nie wiesz nic o życiu? Wiesz wiele, doświadczyłaś dużo złego, teraz pora na doświadczenia pozytywne :). Jesteś odpowiedzialna, wrażliwa i mądra. Tacy ludzie dostają od życia w dupę bardziej niż reszta, za to szczęśliwi też potrafią być najbardziej na świecie. Tylko po to szczęście trzeba sięgnąć. Jaki masz cel w życiu? Pracujesz teraz, studiujesz?