Ciągle mi czegoś brakuje...

Czuję taki niedosyt... Chciałabym mieć COŚ. Nie wiem dokładnie co... może idealnego faceta, może bardziej ekscytujące życie... Ciągle za czymś tęsknię...

I kiedy mam taki dzień, że jestem bardziej świadoma braku TEGO CZEGOŚ snuję się jak mara po domu... i nie da się ze mną dogadać...

lepszego życia? Emocji? Co to niby jest lepsze życie? Jakich emocji Ci brakuje? jak to określisz - będzie ci lepiej dojść do celu.

ciesz sie ze ci czegos brakuje ;)... masz w zyciu jakis cel (najpierw odkryc czego ci brakuje a pozniej to zdobyc :) ) a nie jak wiekszosc tutejszych frustratow :D

Nie było zrywać zaręczyn:D

"Czego wciąż mi brak? Przecież wszystko mam, obcy ludzie mówią mi, że tak zazdroszczą miiiiii" Wkurza mnie jak ktoś tak zamula. Strasznie. Wnioskuję, iż jesteś moją rówieśniczką i już ględzisz jak stara panna! Szoke

a nie brakuje ci czasem ogromnego badyla należącego do rosłego murzyna?

mi też dziś czegoś brakuje.Żeby mnie ktoś kopnął w d... bo wstałam godzine temu i nic nie robie - nie chce sie mi ani sprzątać ani gotować ani uczyć do poprawki. Potrzebuje jakiejś mobilizacji.

Tak, zamulam :P Ale mam koszmarny dzień, jestem przeziębiona, boli mnie głowa, gardło... i nie mam siły na nic poza marudzeniem. Oblubienica, zanim je zerwałam też marudziłam :P Też mi ciągle czegoś brakowało, myślałam wtedy, że wolności... teraz jestem wolna i nadal czuję pustkę...

Prażynka, ja też potrzebuję kopniaka w tyłek. W poniedziałek mam poprawkę z fizyki i zamiast się uczyć użalam się nad sobą od rana :P Poprzedni egzamin zdałam na 4 i siadłam na laurach :D

nostalgia za nie wiadomo czym... lepsze to niż popularna deprecha

A z tym murzynem, to nie wiem... raczej nie. Taki chyba jak wsadzi, to gardłem wychodzi :O

O, Prażynko, miałam ten sam problem jakiś tydzień temu i skończyło się tak, że cały dzień oglądałam tv i chodziłam w piżamie :P Ja też zerwałam zaręczyny jakieś pół roku temu i mam się świetnie :P :D Poza tym, że popsułam komuś plany i mam go na sumieniu. Ale wszystko mija ;)

mi tez brakuje MESIA CLS .:-)

To chyba przez tę jesienną pogodę:)

tak bywa, lepiej się rozstać niż potem tęsknić za "lepszym życiem" i ranić dwie osoby.

Jedyny sensowny, ciągle próbuję się określić w tych moich dążeniach. Brakuje mi silnych emocji... stąpania po kruchym lodzie, cienkiej linie... tańca nad przepaścią... nie wiem, jak to nazwać:) Chciałabym czuć, że znajduję się na jakiejś krawędzi, brakuje mi adrenaliny... Mam takie uporządkowane życie ostatnio... Jedyne emocjonalne rzeczy w moim życiu to te dwie poprawki wrześniowe...

jak kobieta tak mówi, to znaczy, że chłopa jej trzeba :) adoracji ;) to są te wasze tańce nad przepaścią i kruche lody (bez podtekstów) :)

Człowiek chyba jest tak skonstruowany ,że wciąż mu czegoś brakuje - jak ma stabilizacje i poczucie bezpieczeństwa, to ciut adrenaliny szuka, a jak żyje z dnia na dzień, to tęskni na uporządkowaniem.... :)

Może i trzeba mi chłopa. Ale tym razem musiałaby się zatrząść ziemia, kiedy go spotkam. Albo niebo musiałyby rozjaśnić błyskawice... Już nie chcę być z kimś... żeby nie być sama... Może rzeczywiście to jest ten mój taniec nad przepaścią...

bo kobiety jak kwiaty, trzeba je podlewac, bo usychaja ;) trafilas na jakiegos kaktusa, nastepny bedzie juz lepszy ;)

Dokładnie, taka chyba już jest ludzka natura. Nienasycona. I niech mówią, że bycie człowiekiem nie jest tragiczne. :O Zastanawiam się, czy można być tak całkiem szczęśliwym... Czy ci ludzie, którzy deklarują swoje szczęście przypadkiem sami siebie nie oszukują. Może ich szczęście jest tylko złudzeniem, tym co sobie wmówili i w co uwierzyli... Może przez całe życie tłamszą w sobie wszystkie pojawiające się tęsknoty... albo po prostu nie rozdrabniają się nad pierdołami jak ja... nie myślą za dużo, po prostu żyją... i to jest klucz do tego całego szczęścia... :)

Jedyny sensowny, właśnie nie na kaktusa... Wszyscy mi mówią, że "szukam w dupie smaku"... bo ten mój były facet to był prawdziwy ideał. I wszyscy wróżą mi samotność po kres moich dni. Niby ciężko mnie zadowolić. :) Cóż. Ideał ideałem, ale widocznie to nie jest moja połówka jabłka.

to zależy czego oczekujesz od życia i jaki masz temperament, jakich ludzi w życiu spotkasz. Czasami wydaje nam się, że szczęście jest gdzie indziej, osiągamy to, o czym marzyliśmy i okazuje się, że nas to nie cieszy. Zależy od wyobraźni - bo różowa kretynka w białych kozakach nie wymyśli, że szczęśliwa może być podczas zbiegania schodami hiszpańskimi w Rzymie...

może dla nich był idealny. Idealny bo co? Sprzątał, gotował, prał, masował stopy, i zanudzał na śmierć? idealny... statystyczny.

Owszem, jest wiele chwil, w których BYWAM szczęśliwa. Ale to moje szczęście można opisać sinusoidą. Przychodzi...odchodzi... i tak ciągle. A ja się zastanawiam, czy można być szczęśliwym ciągle, tak żeby niczego nie brakowało już... Czasem wydaje mi się, że jestem największą szczęściarą na świecie. I wystarczają drobiazgi, żebym zaczęła tak myśleć... Np. kiedy jestem w górach i patrzę w dół. Wtedy wręcz fizycznie czuję jak mnie to szczęście rozpiera. Jest idealnie. Zachłystuję się tym, wypełnia mnie za każdym razem, kiedy wciągam powietrze do płuc. I cieszę się jak mała dziewczynka, że mogę być tu gdzie właśnie jestem. Albo, kiedy jest lato... i w nocy siedzę na parapecie w moim pokoju przy otwartym oknie, dookoła cicho, wszyscy śpią i tylko słychać świerszcze i rechoczące żaby... I nikogo nie ma oprócz mnie. W kieliszku chlupie mi wino, mogę sobie pomyśleć o wszystkim, nic mi nie przeszkadza... To są chwile, w których bywam najszczęśliwsza na świecie. Ale potem przychodzi kolejny dzień i znowu mi czegoś brakuje.

czyli temparement masz duży i tyle :)

Może i duży. Ale cóż z tego, skoro i tak mi źle :P

ale takim nigdy nie będzie dość... nigdy nie będą już na miejscu, tylko wiecznie w drodze. Tacy ludzie cieszą się kroplą wina jak dzieci i jak dzieci płaczą, gdy nie mają lizaka ;)

a za czym dzisiaj tęsknisz?