wlasnie stracilam przyjaciolke

a moze nie? moze da sie to jakos zalatwic? jest dosc duza roznica miedzy nami. ja mam 16 a na 20 lat. i nie rozumiemy sie tak jak 3 lata temu :( myslicie ze to przejsciowe?:( bardzo mi zalezy na niej..

w tej chwili jest między wami przepaść mentalna. Wyrówna się za jakieś... 5-6 lat ;)

az za tyle? ja sie zabije. co to jest przepasc mentalna?

ona jest już prawie dorosła, a ty jeszcze dzieckiem

i co mam z tym zrobic? jeszcze niedawno nie byla taka dorosla. zreszta zachowuje sie jak nastolatka

jedyny sensowny to czasem takie bzdury pierdoli... skoro sie zaprzyjaźniły to chyba znaczy ze nie ma przepaści mentalnej,nie?

pozdrawiam cię wackiem

Artekakt - skoro jedna ma 20 lat, jest po maturze, pewnie szykuje się na stusia, a druga dopiero wyszła z gimnazjum, to proszę Cię. Nie bądź naiwna. 20 latka ma inne problemy niż 16 latka. Może dla 16 latki jest to przyjaźń, dla 20 latki to raczej siostrzane odruchy. Już widzę jak 20 latka opowiada swojej "przyjaciółce" o swoich problemach ;)

wszystkich znajomych bo nie pasowałam do nich z charakteru.

To jest dopiero ból. To nie to samo co stracić 1 osobę.

naiwny to ty jestes,albo żcyia nei znasz.i takie przypadki sie zdarzają,ja nie widze w tym nic dziwnego. u mnie w podstawówce było normalne że sie dziewczyny przyjaźniły z kimś starszym o 3 lata, a w podst to jeszcze wieksza róznica niby...

ok, ale jak jesteś u progu dorosłości a z drugiej strony dziecko? W podstawówce to są jeszcze dzieci. A tu mamy przykład dziecka i prawie dorosłej dziewczyny. 16 latka cierpi, bo dorosła koleżanka ma już inne spojrzenie na świat. Nie jestem naiwny, to chyba Ty masz bardzo idealistyczne podejście do świata.

ja stracilam przyjaciolke po 12 latach przyjazni. fajnie co nie ..

ona mi mowi o wszysstkich swoich problemach. ale teraz cos sie popsulo tylko nie wiem co. nie jestem jdna z glupkowatych 16 latek i potrafie a przynajmniej staram sie zrozumiec straszych. zreszta nie przesadzajmy ze 20 lat to znow taka stara :( mieszka z rodzina, chlopaka nie ma, zachowuje sie naprawde normalnie. tylko czasem jakies odpaly doroslosci ja nachodza i wtedy ja ide w odstawke bo 'jestem za mala' . ale ja wiem ze ona mnie kocha

genialnie to widać na przykładzie moich dzieci. Podobny wiek (14/18) i okazuje się, że jak córka zawsze opiekowała się bratem, tak teraz woli spędzać czas bez niego, bo to dla niej - niestety dziecko. Owszem - kochają się, pomagają sobie i trzymają się razem, ale nie ma mowy, aby córka zabierała brata ze sobą na spotkania ze znajomymi. Bo to już dwa inne światy, inne zainteresowania, inna mentalność, inny etap rozwoju.

Też tak miałam. Ja miałam 15 lat, ona 19. Ona wybierała studia, ja liceum :o I się rozeszło. Teraz mam 18 i czasami do siebie zagadamy. Po trzech latach milczenia :)

bardzo dobrze, że nie jesteś głupią nastolatką, może właśnie dlatego zrozumiesz lepiej swoje położenie. jesteście w różnych momentach rozwoju i - jeśli faktycznie jesteście przyjaciółkami - to za kilka lat zrozumiecie się bez problemów. sama zobaczysz za 4 lata, jak spotkasz 16 latka i zobaczysz jak to jest.

no to podobna sytuacja :( alle to dla mnie nie bylo takie zwykle przyjaznienie sie. o tak ze mozna sie rozstac. tylko silne wiezi. nawet bardzo..

bardzo staram sie to zrozumiec ale nie potrafie. oze ona niech mnie troche zrozumie bo w koncu byla w moim wieku i wie jak to jest byc 16 latka. bardzo mi przykro :( i bardzo ja kocham :(

nie wiem czemu zakąłdasz że 16latka nie moze być ponad wiek dojrzała a 20latka dziecinna.rózni są ludzie i rózne relacje

ok, była w twoim wieku, ale w dorosłość wchodzi pierwszy raz ;)

ona zmieniła moje życie, chociaż sama nie wie, jak bardzo :) Ale pozwoliłam jej odejść - każdy może mieć swoje życie. Chociaż nigdy nie zapomnę tego, ile dla mnie nieświadomie zrobiła. Jeżeli kiedyś znowu zaczniemy..hm... być dla siebie tym, kim byłyśmy kilka lat temu... to cudownie, chociaż już na to nie liczę :) Ale nie jest mi smutno, bo wiem, że jest szczęśliwa i zostawiłyśmy w sobie nasze niewidoczne znaki :D

Artefakt, można założyć wiele tez i błądzić gdzieś oderwanym od ziemi, ale ja opieram się na faktach.

aa ja nigdy nie bede szczesliwa jesli ona mnie zostawi. bo ona jjest moim jedynym szczesciem i jak narazie oprocz jej nic pieknego mnie nie spotkalo. i dlatego tak bardzo cierpie przez to. ba, nawet mysle miejscami o samobojstwie

dlatego tak Was to boli, bo się dużo od nich uczyłyście i rozwijałyście, bo to były ciekawsze osoby niż Wasi rówieśnicy. Jednak natura jest naturą.

czyli co sory doroslam i wypier**** ? na pewno nie. ja na to nie pozwole ! za duzo razem przezylysmy i za duzo ona dla mnie znaczy. nigdy, nigdy

boli bardzo

wlasnie nie doroslas jeszcze. Moze doroslas szybciej niz rowiesnicy, ale nie na tyle, by teraz byc przyjaciolka dla 20 latki. Uspokoj sie i nie rob scen, bo to jest wlasnie dziecinne (na Twoj wiek normalne, ale dla niej dziecinne i uciazliwe).

Może przy tobie nie potrafi tak do końca dorosnąć..? a tego chce?

ale takie jest wlasnie dorosle zycie. Poplacz sobie dzis i jak kochasz swoja przyjaciolke to daj jej czas. i sobie tez.